Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

ΟΤΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΩΡΑΙΑ...ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ...

Λοιπόν..


Ας πω επιτέλους δύο πραγματάκια έτσι όπως έχουν...
Ατομο ψυχολογίας είμαι..αυτό με κατευθύνει πάντα..δεν προσποιούμε ποτέ..δεν μπορώ
άλλωστε να το κάνω αυτό..οπως νιώθω έτσι φέρομαι κιόλας...Το τελευταίο καιρό τα σκαμπανεβάσματα στη ψυχολογία μου έχουν γίνει καθημερίνο φαινόμενο...Η Κυκλοθιμηκότητα μου έχει χτυπήσει τελικές...Λογω αυτής της κυκλοθιμηκότητας χάνω συνέχεια..άλλωτε φίλους,άλλωτε ωραίες στιγμές,άλλωτε βλέπω να χάνω και την ίδια μου τη ζωή..Πάντοτε το συναίσθημα ήταν αυτό που με καθοδηγούσε..Σε φίλους,σε γνωστούς,στα αισθηματικά..παντού..δεν με ενοιαζε τίποτα..μόνο τη καρδιά μου ακολουθούσα..Κανωντας πολλά λάθη βέβαια έφτασα εδώ που έφτασα..


Βλέπω τους πάντες να μιλάνε και να λένε για το πόσο ιδανικό και ωραίο είναι να πηγαίνεις με γνώμονα τη καρδιά σου και να μην συμβιβάζεσαι στη ζωή σου..Ολοι όσοι το λέτε αυτό οι ίδιοι είστε που το αναιρείτε και στις πράξεις σας.Ολοι οταν θα σας παρουσιαστούν ευκαιρίες(..σε διάφορα επιπεδα της ζωής)μόνο το συμφέρον σας θα κοίταξετε και οχι τη καρδια σας που σας φωνάζει για κάτι άλλο...Και πάντα ψάχνετε άλλοθι για να δικαιολογήσετε τους φόβους σας και την άρνηση σας να ακολουθήσετε τη καρδιά σας...και συνεχίζετε τη ζωή σας νιώθοντας και ευγνώμων που είστε καλά,που σας έχει ο θεός καλά..Βεβαια έτσι είναι..την υγεία μας να έχουμε και ας μη κανουμε αυτό που θέλουμε..και εννοώ βέβαια που δεν ακολουθήτε τη φωνή της καρδιάς σας,αλλά τη φωνή του μυαλού..



Εχω βαρεθεί να περυτριγυρίζομαι απο ανθρώπους που το συμφέρον είναι επιλογή για αυτούς.

Μεσα σε όλο αυτό το κύκλο υπάρχω κάνωντας δεκάδες λάθη,για τα οποία δεν νιώθω ενοχές.
Ειχα υποσχεθεί κάποτε πως τη ζωή μου θα τη χτίσω έγω,χωρίς να αφήσω κανέναν να βάλει και το παραμικρό τούβλο πάνω..ΕΓΩ ΘΑ ΧΤΙΖΩ...και θα θέλω να υπάρχουν άνθρωποι που να με βοηθάνε στο χτίσιμο δίνωντας μου τα τούβλα..και το αντιθετο βέβαια..να βοηθάω στο χτίσιμο των άλλων άλλα όχι να τους χτίζω τη ζώη..αυτή είναι η μαγεία..να χτίσει ο καθένας τη ζωή του!...Αν το εχω καταφέρει μέχρι τώρα μη το ρωτάτε..αφήστε το καλύτερα!




Παντα μου άρεσε και θα συνέχιζω βέβαια να το κάνω,να βοηθαω όσο μπορώ με τα λίγα όπλα που έχω, όποιον μπορώ..


ΟΧΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΠΛΕΟΝ...


Ωρα να αντιμετώπισω το δρόμο που θέλω και ονειρεύομαι..


ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ..ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΝΩ ΣΕ ΑΥΤΑ..


Τη σελίδα δε θα τη σβήσω..κομμάτι της καρδιάς μου είναι..και γουστάρω πολύ να μείνει και να τη βλέπω για χρόνια..απλά και αυτό είναι το μόνο σίγουρο σε αυτά που νιώθω δεν θέλω να ξαναγράψω εδώ μεσα..σε κανένα είδος και παρακλάδι του διαδυκτίου!θελω την ένταση που προσπαθώ εδώ μέσα να βγάλω να την βγάλω στο δρόμο..ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ!




Δεχτηκα ένα πολύ ωραιο e-mail το πρωί...δεν μου αρέσει να προβάλω τον ευατό μου,αλλά ας το κανω και αυτό..ο καλός φίλος λοιπον που εχει blog εδω μεγάλης επισκεψιμότητας(..οχι οτι εχει σημασία βέβαια) μου είπε ένα μεγαλο μπραβο όχι τόσο για το περιεχόμενο της σελιδας,αλλά για τη στάση μου στα δεκάδες παιδιά που μιλάω..παρακολουθωντας με όπως μου ανεφέρε διέκρινε οτι υπήρξα κατά διαστήματα ο λόγος ανύψωσης του ηθίκου τους,οταν τους μίλαγα για τις ανυσηχίες τους και τους προβληματισμούς του που έβγαζαν απο τη σελίδα τους...μάλιστα μου είπε(..η έκρηξη εγωκεντρισμού πάλευει τώρα με την κυκλοθημικοτητα μου)οτι πολλά παιδιά νιώθουν ευγνώμων στο πρόσωπο μου που τους έκανα να νιώσουν καλύτερα...


Εννοείται πως δεν έχω λόγο να μη το πιστέψω(..παρόλο που μου φαίνεται πολύ δύσκολο)..αλλά παιδιά θα σας πω κάτι..Ολα αυτή η ώθηση ωστε να νιώσετε καλύτερα δεν σας την έδωσα εγώ..απλά έσεις κατάλαβατε οτι μπορείτε να το αλλάξετε το άσχημο που νιώθατε...και εγώ εδώ βρήκα παιδιά που οταν μου μιλάγαν με κάναν να νιώσω πολύ καλύτερα,και να αρχίζω να νιώθω καλύτερα..ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ...ψάξτε το...




Λοιπον σας αφήνω με 2 τραγουδάκια...Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία...ας προσπαθήσω να βρω λίγη απο την ιστόρια μου...σε όλα τα επίπεδα..όρεξη υπάρχει μεγάλη για προσφορά..και θα κάνω τα πάντα για αυτά που ονειρευόμαι να τα βρω στο δρόμο...και αν δε τα βρω...ας μην επαναλαμβανόμαι με το γνωστό ρητό...ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ..



Εαν μετά απο μήνες δείτε το φάντασμα του Αερικού να επιστρέφει και να γράφει ανάρτηση μην εκπλαγείτε..άλλωστε το συνηθιζω να φυτρώνω εκει που δε με σπαίρνει..εκεί που δε πρέπει...!



Ακουσα και το άλλο..οτί το παίζω λέει εδώ μέσα κάποιος...οντως μάγκες/ισσες το βρήκατε..επίτελους με καταλάβατε..και έλεγα πως δε φαίνοταν ρε γαμώτο...


Βέβαια το κορύφαιο μου το είπε πριν λίγο ένας φίλος..που του λέω οτι θα σταμάτησω να ασχολούμαι με το διαδύκτιο και να αντιμετωπίζω τη κατάσταση μόνο face to face πια..

Κατά λέξη είπε...''Μη το παίζεις μελοδραματικός στο κόσμο που σε διαβάζει..''...
Και μελοδραματικός ο Αντωνης...άλα τις ο μόρτης!
Σα μελοδραματικό και μοιραίο αγόρι λοιπόν παρτε τα τραγουδάκια..



Χίλια φιλιά να με χορτάσουν με αιθάλη...



Βρε ας ητανε τη μοιρα μου λίγο να τη γελουσα....

Παντα με τσαμπουκά πάμε δυνατά...

Αντε γεια...........

16 σχόλια:

mnisikakos 23 Απριλίου 2009 στις 7:19 μ.μ.  

τι έπαθες? γαιτί φρίκαρες έτσι???δεν καταλαβαίνω.....:( στειλε μειλ αν θες

Laplace 23 Απριλίου 2009 στις 9:49 μ.μ.  

εγω φιλε θελω να μεινεις..
θελω να σε διαβαζω..
δεν υπαρχει ο δρομος εκτος νετ κ ο δρομος εδω μεσα..
υπαρχει ο δρομος ΣΟΥ..μπορει να εχει κ τα 2..

κ να σου πει καποιος 2 μαλακιες,τι εγινε?θες να σου δειξω τι μειλ κ τι σχολια μου εχουν στειλει εμενα κ τι χωσιμο εχω φαει?

ΣΤΑ @@ ΣΟΥ..τοσο απλα..

μεινε εδω..
σε γουσταρουμε..

Ανώνυμος 23 Απριλίου 2009 στις 10:27 μ.μ.  

τον νου σου ρε παιδι

μην κανεις τα; χατηρια αυτων που κολλανε με την παρτη σου
μην μπαινεις στο τριπακι
κανε οτι γουσταρεις απλα

μαζι σου
στο επανειδειν (ε?)
να σαι καλα ρε τσακαλε για ολα ευχαριστω

mariw 24 Απριλίου 2009 στις 7:57 π.μ.  

Εϊ, που θα πάς; Αν δεν είσαι εδώ εγώ που θα σε βρίσκω; Πρόσωπο με πρόσωπο εμείς δεν μπορούμε να τα λέμε, είναι και τα άτιμα τα χιλιόμετρα ανάμεσα βλέπεις.

Ελπίζω όλο αυτό να έχει να κάνει με την κυκλοθυμία σου, που ανέφερες πιο πάνω.

Φιλιά πολλά.
Ελπίζω να τα πούμε σύντομα… δικιά σου η επιλογή, δικιά σου και η απόφαση.

Φοίβη 24 Απριλίου 2009 στις 10:30 π.μ.  

δικό σου το blog, ότι θες το κάνεις. ότι σου λεει η καρδιά σου θα κάνεις, όχι το μυαλό...
εγώ ΜΙΑ φορά άκουσα το μυαλό μου και άστα να πανε στο γεροδιάβολο.

γερά ρε!

Μαγδαληνή.

HappyHour 24 Απριλίου 2009 στις 11:40 π.μ.  

Δεν είναι κάκο που θέλεις να τα λες και από κόντα με τον κόσμο,το αντίθετο μάλιστα είναι πολύ καλό και δίχνει άνθρωπο ουσίας που δεν μένει στα λόγια. Όμως, όπως είπε και κάποιος παραπάνω, το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Το να γράφεις τη γνώμη σου, αυτά που σε απασχολούν ή να δημοσιεύεις διάφορες ειδήσεις στο διαδίκτυο και δη στο μπλογκ σου δεν σου αφαιρεί τη δυνατότητα να συναντήσεις τους ανθρώπους που σε διαβάζουν από κοντά(καλή ώρα). Σκέψου όμως κι αυτούς που μένουν μακριά ή αυτούς που για τον α ή β λόγο δεν μπορούν να σε συναντήσουν. Γιατί να χάσουν την επαφή μαζί σου ;
Καταλαβαίνω εν μέρει ότι νιώθεις ασυνέπεια με το να κάθεσαι μπροστά σε μια οθόνη ενώ προτιμάς την ζωντανή επαφή. Όμως το μπλογκ και γενικά το διαδίκτυο είναι ένα μέσο διάδοσης ιδεών,απόψεων,πληροφοριών σε πολλούς,μαζικά, που λόγω υπερπληθυσμού είναι αδύνατον να γίνει από κοντά με έναν έναν.
Κάνε ότι σου λέει η καρδιά σου, άλλα κάνε και μια δεύτερη σκέψη...
Θα τα πούμε...

Αυτόχθονας 25 Απριλίου 2009 στις 1:28 μ.μ.  

Καλό ταξίδι και από μενα φίλε!

Είσαι από τους πρώτους που γνώρισα εδώ μεσά και με έχεις βοηθησει πάρα πολύ και σε ευγνωμονώ για αυτό! Θα τα πούμε στους δρόμους φίλε...

Πάντα με τσαμπουκά πάντα δυνατά!

Miss Pink 26 Απριλίου 2009 στις 12:03 π.μ.  

... δεν "μιλήσαμε" πολύ
όμως είσουν ο πρώτος που ήρθες στο blog μου, αν και τόσο διαφορετικό το ύφος μου απο σένα..
απο αυτά που γράφεις εδώ εννοώ...

μου έμεινε κάτι απο σένα..
δεν ξέρω γιατί... και πως...
απίστευτη ευγένια εκεί που αξίζει...

σε διάβαζα μη μπορώντας να αφήσω κάποιο σχόλιο.. ένοιωθα λίγη μπροστά στις γνώσεις σου, στα λόγια σου... και δεν το λέω υποτιμητικά για μένα...
γούσταρα πολύ να σε διαβάζω αν και τόσο διαφορετικός, ήξερα με κάποιο τρόπο οτι είσαι πολύ αληθινός...
όχι σωστός.. αυτό είναι υποκειμενικό...
αληθινός!!!

και το ίδιο μου δείχνεις και τώρα...

ότι και να σε φρίκαρε..
ήταν η ώρα να το κάνει...

να περνάς όπως θέλεις Αντώνη...
δεν λέμε γειά...
ξέρω οτι θα περνάς να βλέπεις ;)

zoyzoy 29 Απριλίου 2009 στις 4:30 μ.μ.  

Συγνώμη για την απουσία μου τόσο καιρό Αντώνη.Κάτι προσωπικά με κράτησαν μακριά απ'τ'αγαπημένες μου ασχολίες με τη net.Και σήμερα που διάβασα όλο το ποστ κατάλαβα ότι θα μας λείψεις.Μην το κάνεις για χάρη 3των.Αν αυτή είναι απόφασή σου τη σέβομαι αλλά όχι για να κάνεις τη χάρη σε άλλους που σε κατηγορούν.
Εχει δύναμη ο λόγος σου και είναι απαραίτητος σ'αυτή τη σάπια κοινωνία που ζούμε.
Σε περιμένουμε μην αργείς!!
Φιλιά θαλασσινά!!

taftar 1 Μαΐου 2009 στις 3:37 μ.μ.  

Το ονομα σου το εμαθα διαβαζοντας τα παραπανω σχολια. Δεν ξερω τιποτα για σενα περα απο το οτι εχεις μια πολυ ωραια σελιδα, γραφεις πολυ αληθινα και εισαι σιγουρος για την ποιοτητα σου, γι᾽αυτο και δε φοβασαι να παινεψεις και να βοηθησεις κι αλλους.

αυτο που σε βασανιζει τελευταια, το νιωθω κι εγω. τρωμε ατελειωτες ωρες να φτιαχνουμε τα μπλογκ, να διαβαζουμε αλλων, να επικοινωνουμε κλπ και τελικα τι γινεται; τι αλλαζει; η αληθεια ειναι οτι ειναι ευεργετικο οτι μπορω απο δω απ᾽την Κρητη να μιλαω με τοσο κοσμο και να συμφωνουμε, αλλα στην πραξη τα πραγματα δεν ειναι το ιδιο. στο ιντερνετ βγαζουμε αυτο που φανταζομαστε τελειο για την εικονα μας, ενω στη ζωη βγαζουμε την πραγματικοτητα. μακαρι να ειμασταν στη ζωη οπως στο ιντερνετ.
μπορω να το τραβηξω πολυ, αλλα καλυτερα να το κοψω εδω. κανε οτι γουσταρεις αλλα να εισαι περηφανος γι᾽αυτο που εφτιξες εδω

εις το επαναμπλογκιν

anemona 2 Μαΐου 2009 στις 12:52 π.μ.  

Σε έχασα…
θέλω να είσαι καλά!!!!
Δεν ξέρω τι σου συμβαίνει..
ποιός σε πλήγωσε… αλλά δεν το αξίζεις…
Μην κατηγορείς τον εαυτό σου…
Θα επικοινωνήσω με email
Καλό μήνα

Ιμμαήλ 4 Μαΐου 2009 στις 2:14 μ.μ.  

Καλημέρα,
συμφωνώ με τον/την laplace: ένας δρόμος υπάρχει, μια καρδιά που μπορεί να εκφράζει με πολλά μέσα το ουράνιο τόξο που κρύβει μέσα της. είναι πολλά αυτά που μας απογοητεύουν, πολλά αυτά που μας πληγώνουν και μας κουράζουν. προσωπικά πιστεύω ότι δεν πρέπει να φύγεις. δεν ξέρω τι μπορεί να σε οδήγησε σε αυτή την απόφαση, αλλά αυτά τα πολλά βάρη δεν πρέπει να μας νικούν.άνοιξες έναν δρόμο, ένα μονοπατι δικό σου, μην το κλείνεις. κράτα το ανοιχτό και μείνε και εσύ ανοιχτός στην ζωή.
όλα τα κομμάτια μας είναι ενεργά, το καθένα σε δικό του επίπεδο και το ένα δεν αναιρεί το άλλο.
σε περιμένουμε πάλι. εύχομαι αυτό που ψάχνεις, αυτό που ονειρεύεσαι, να το πετύχεις.

Nefeli 5 Μαΐου 2009 στις 11:36 π.μ.  

θα ηθελα να πιστευω οτι οταν περνας απο το παλιο σου blog χαζευεις και τα σχολια
γιατι αν τα χαζευεις θελω απλα να σου γραψω οτι καταλαβαινω το αισθημα της κυκλοθυμιας που σε κανει χωρις προειδοποιηση να εξαφανιζεσαι να μη μιλας να νιωθεις οτι δε χωρας να φευγεις
οπως και θελω να σου γραψω οτι εδω και καιρο εκφραζω σκεψεις συναισθηματα και προβληματισμους μεσα απο το blog αδικωντας την επιλογη που εχω να τα εκφρασω με φωνη σε ανθρωπους που ξερω τη φωνη τους
σου ευχομαι να καταφερεις να κινηθεις εξω ετσι οπως τα καταφερνες να κινηθεις τοσο γλυκα σε αυτη τη σελιδα
και να περνας καμια βολτα κι απο δω μιας στο τοσο για χαρη των παλιων σου αναγνωστων

ΥΓ το ανεκδοτο ποιημα της γωγου ειναι απο τα αγαπημενα μου

Ανώνυμος 13 Μαΐου 2009 στις 12:59 π.μ.  

Καλό καλοκαίρι τσάκαλε

Β.Bimbo( PR Profil ) 20 Μαΐου 2009 στις 12:04 μ.μ.  

ΒΑΘΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΜΑΚΑΚΑ
αφού μπλοκάρει ο Blogger της google,
to macedoine
στέλνουμε emails,
καλημέρα σας..:-)

zoyzoy 30 Μαΐου 2009 στις 7:59 μ.μ.  

Μας λείπει ο λόγος σου !

Επόμενη Στάση:ΒΟΥΛΗ

Επόμενη Στάση:ΒΟΥΛΗ

ΕΒΑΛΑΝ ΚΡΥΦΗ ΚΑΜΕΡΑ...

  © Blogger template 'Ultimatum' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP