Artistz feat...Merlina
Υπάρχουν κατά-καιρούς μέσα στη blogosfaira αναρτήσεις που πραγματικά με κάνουν να νιώθω πάρα πολύ ωραία..για πολλούς λόγους..κύριως είναι αναρτήσεις που αναβλύζουν εικόνες..μου μέσα απο τα γράμματα ξεπετάγονται εικόνες και συναισθήματα..και ακόμα περισσότερο όταν είναι τόσο απλά γραμμένα και με ένα τόσο ωραίο τρόπο.
Μία τέτοια ανάρτηση,αλλά και κατ'επέκταση ένα τόσο πανέμορφο ιστολόγιο είναι αυτό της merlinas!
Πρόσφατα διάβασα ενα πολύ όμορφο Post που έκανε και το οποίο το αναδημοσιεύω.
Δεν μου αρέσει να μιλάω και να κρίνω άλλα blogs αλλά το συγκεκριμένο είναι απο τα πιο ζωντάνα(..και αυτό είναι καθαρά δική μου άποψη) και πιο απλά blogs που έχω διαβάσει..και οταν εννοώ απλά βέβαια, εννοώ στο τρόπο και στην αμεσότητα του λόγου της merlinas ο οποίος εμένα με γοητέυει..(..ο λόγος για εσάς τους περίεργους..)
Ειδού η αναδημοσίευση...
Βέβαια θα πρότεινα να το διαβάσετε με ένα απλό κλικ εδώ και να το δείτε απο τη δική της ιστοσελίδα(..και αυτό δεν ειναι διαφήμιση..),απλά πιστεύω πως ενα κείμενο πρέπει να εχει τον αέρα του δημιουργού και να διαβάζεται στο χώρο του(..χωρίς αυτό να σημαίνει οτι η αναδημοσίευση είναι κακή..),μιλάω για άυτό που μπορεί να σου δώσει ενα κείμενο,αυτά που μπορεί να σου μεταφέρει..η πηγη του κειμένου είναι αυτή που θα σου δώσει(..εαν σου δώσει..)
Κάμποσο καιρό πριν, όταν ένα παγωτό κόστιζε πολύ λιγότερο από ότι σήμερα, ένα δεκάχρονο αγοράκι μπήκε σε ένα ζαχαροπλαστείο και κάθισε σε ένα τραπέζι…
Η σερβιτόρα του πήγε ένα ποτήρι νερό.
«Πόσο κάνει ένα banana split»; Ρώτησε το αγόρι.
«Ένα ευρώ», του απάντησε η κοπέλα.
Το παιδί έβγαλε τα κέρματα που είχε στην τσέπη του και άρχισε να τα μετράει.
«Ωραία, και πόσο κάνει ένα απλό παγωτό σοκολάτα»;
Εκείνη τη στιγμή, υπήρχαν και άλλα άτομα που περίμεναν να παραγγείλουν και η σερβιτόρα άρχισε να χάνει την υπομονή της.
«Ογδόντα λεπτά» του απάντησε απότομα.
Το παιδάκι ξαναμέτρησε τα λεφτά του και είπε:
«Εντάξει κυρία, φέρ’ τε μου ένα απλό παγωτό».
Η κοπέλα του πήγε λοιπόν το παγωτό και την απόδειξη.
Τα αγοράκι έφαγε το παγωτό του, πλήρωσε στο ταμείο και έφυγε.
Όταν η σερβιτόρα επέστρεψε στο τραπέζι για να το καθαρίσει,
στην άκρη του πιάτου βρήκε τα είκοσι λεπτά που είχε αφήσει ο μικρός για εκείνη...
Εμενα για να μιλήσω προσωπικά αυτό που μου αρέσει(..κανώντας και εισαγώγη στην αρχή),ειναι οι εικόνες που μου δημιουργεί σε σημείο μάλιστα διαβάζωντας το, να νομίζω οτι είμαι παρών..οτι είμαι μπροστά σε αυτό που διαβάζω!
Για το νόημα αυτο καθ'αυτό ο καθένας μπορεί να το μεταφράσει όπως θέλει..
Μια μέρα, ένας τυφλός ζητιάνευε στο πεζοδρόμιο,
με ένα καπέλο στα πόδια και με ένα χαρτόνι που έγραφε:
"Είμαι τυφλός, παρακαλώ βοηθήστε με" .
Ένας περαστικός σταμάτησε μπροστά του,
παρατήρησε το καπέλο του τυφλού και είδε
ότι ήταν σχεδόν άδειο,
δεν είχε παρά μόνο ελάχιστα λεπτά.
Γονάτισε,
του άφησε κάποια κέρματα και μετά,
χωρίς να ρωτήσει τίποτα
πήρε το χαρτόνι, το γύρισε ανάποδα
και έγραψε μια άλλη φράση.
Το απόγευμα ξαναπερνώντας
μπροστά από τον ζητιάνο
πρόσεξε ότι το καπέλο του ήταν
γεμάτο με λεφτά.
Ο τυφλός αναγνωρίζοντας το βήμα του περαστικού
τον ρώτησε τι του έγραψε στο χαρτόνι.
"Τίποτα που να μην είναι αλήθεια,
ξαναέγραψα το ίδιο με σένα,
απλά με διαφορετικό τρόπο",
αποκρίθηκε ο άντρας χαμογελώντας
και απομακρύνθηκε χωρίς να του αποκαλύψει
τα λόγια που άλλαξαν το μήνυμά του.
Έτσι και ο τυφλός δεν έμαθε πως
στο χαρτόνι του έλεγε:
" Σήμερα είναι άνοιξη... και εγώ δεν μπορώ να την δω".
I hope you don't understand..
Υ.Γ.Μία φορά ας μην ασχοληθουμε με ότι γίνεται..και τι να πούμε, τα ίδια πάλι..;
Υ.Γ.2 Angel..Protect me from this world of sin...
Υ.Γ.3 (..Δεν αντέχω να μη μιλήσω..)..Χρυσοχοίδη είσαι μεγάλος μάλακας αγόρι μου..αντε κάνε παρέα με τον Αυτιά να ησυχάσουμε και απο τους δυο σας.
Υ.Γ.4 ..Take me far away...
5 σχόλια:
Πραγματικά κατακοκκίνησα όταν διάβασα όλα αυτά. Βέβαια με κατέστρεψες,χαχαχα, γιατί άντε τώρα εγώ να ξεπεράσω τον εαυτό μου...
Μάλλον αδύνατο αλλά ok!
Πολλοί θα βαρεθούν γρήγορα ψάχνοντας για τα "διαμάντια" , χωρίς να θέλω να γίνω προκλητική, νομίζω ότι η merlina απευθύνεται σε λίγους.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί ξέρω ότι εννοείς όσα λες. Και ένα μεγαλύτερο για το χαμόγελο που έχω όταν ξέρω ότι κάποιος καταλαβαίνει.
Καλό βράδυ μάτια
Μαρία
Γεια σου Μαρία..
Και εγώ κοκκινίζω εάν βλέπω καλές κουβέντες(..πάει λέω ρεζίλι γίναμε σε όλο το κόσμο..)!
Η Merlina απευθύνεται σε όλους..το θέμα είναι ποιοι την ακολουθούν σε αυτά που λέει..όχι ότι αυτοί που δεν την ακολουθούν είναι λάθος,αλλά ο καθένας έχει το δικό του δρόμο να ακολουθήσει!
Σε ευχαριστώ για την αερική επίσκεψη σου στο χώρο μου..
Φιλιά
Πραγματικα οι εικονες σε ταξιδευουν...μεγαλο χαρισμα!
Είναι μεγάλη υπόθεση κάποιος να μπορεί με ένα λόγο μεστό, ποιητικό, σχεδόν αέρινο, να περνάει στους άλλους έννοιες όπως αλληλεγγύη, ανθρωπιά, νοιάξιμο... Σε μια εποχή που οι διάφορες Παγκόσμιες Ημέρες λειτουργούν σαν άλλοθι για την ανεπάρκεια στην ανάληψη ουσιωδών πρωτοβουλιών, χαίρομαι να διαβάζω κείμενα σαν αυτά της merlinas... Ένα ευχαριστώ σε κείνη λοιπόν και ένα ευχαριστώ σε σένα Αντώνη που μας έφερες σε επαφή μαζί της.....
Την καλησπέρα μου!!!
Πραγματικά ευχαριστώ όλους σας που ρίχνετε μια ματιά εδώ και χαίρομαι πολύ που βρίσκετε κάτι να σας εκφράζει ή να σας αρέσει... έτσι απλά! :)
Δημοσίευση σχολίου