Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

36 χρόνια πέρασαν απο το πολυτεχνείο του 73..36 χρόνια μετά των αγωνά για το πιο αληθινό και αγνό συναίσθημα που βγήκε απο τα χείλη ενός ανθρώπου..



''ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ''




Πριν χρόνια μία παρέα φοιτήτων που είχα τη χαρά και τη τιμή να βρίσκομαι ανάμεσα τους,ετοιμάσαν ένα μεγάλο αφίερωμα(..παρόλο που η λέξη αφιέρωμα δεν μου αρέσει),για εκείνες τις μέρες..για τις μέρες που στιγμάτισαν το Νοέμβρη του 1973.



Προσωπικά πιστεύω πως το Πολυτεχνείο δεν είναι η 17 Νοεμβρή που το θυμίζει αλλά κάθε μέρα..κάθε μέρα που ζούμε και αναπνέουμε,έχει μέσα του τη λέξη Πολυτεχνείο..τα ιδανικά των ανθρώπων αυτής της εποχής,που κόντρα σε όλα και σε όλους, όρθωσαν ανάστημα,απαίτησαν τα δικά του ιδανικά,απαίτησαν τα δικά τους θέλω..απαίτησαν την ελευθερία τους.


Μία ελευθερία που στις μέρες μας δοκιμάζεται..δοκιμάζεται κάθε μέρα..κάθε στιγμή..ίσως για αυτό το Πολυτεχνείο είναι επικαίρο κάθε μέρα..γιατί μέσα του έχει τη λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.


Αραγε τι σημαίνει ελευθερία;

Ειναι ιδανικό;είναι ανάγκη;είναι κάτι που κατακτιέται..;είναι κάτι που κερδίζεται..;τι είναι...;

2 χείλη μου είπαν κάποτε..

Ελευθερία θα έχεις όταν ο άλλος δεν θα φοβάται να σου πει τι νιώθει,και θα είναι έτοιμος να υποστεί τις συνέπειες αυτών που νιώθει και κάνει..οχι τι αισθάνεται γιατί αυτό κρύβει την αλήθεια σε ένα σημείο..


Κοινότυπα λόγια θα μου πείτε..για μένα όχι..δεν είναι κοινότυπο πλέον..''αισθάνομαι γύρω μου την ομορφιά αλλά δεν την νιώθω να με κατακλυζει σε κάθε σημείο''.

Ειναι ωραίο να αισθάνεσαι την ομορφιά γύρω σου,αλλά ακόμα πιο ωραίο είναι να τη νιώθεις..

Μη παιζεις με τις λέξεις μου λες..

Δεν θα παιξω με τις λέξεις..θα παίξω με τη καρδιά μου λοιπόν,γιατί αυτή θα μου δώσει αυτο που αισθάνομαι,και θα με κάνει να νιώσω καλύτερα.


Πριν 36 χρόνια υπήρχε ενα παιδί στην ηλικία μου που το λέγανε Αντώνη..

Ηταν τότε 27 χρονών..δεν ήταν φοιτήτης..δεν ήταν μαθητής..ήταν ο αντώνης και πλέον δεν τον ακολουθήσε καμία κρατική ταμπέλα..Ήταν ο Αντώνης γιατί έτσι το επέλεξε ο ίδιος.

Μαζί με τον Αντώνη κουβαλούσε μαζί του και όλα αυτά που τον χαρακτήριζαν..και κυρίως τα αρνητικά..βλέπετε ήταν η εποχή τέτοια, που τα αρνητικά έπρεπε να ήταν στην επιφάνεια,γιατί αυτά θα τον κάναν να αναζητήσει την πραγματική ελευθερία...μέσα απο τα ελλατώματα του,μέσα απο τις ανασφάλειες του,μέσα απο αυτά που τον χαρακτήριζαν στον έξω κόσμο ως κάτι ξωτικό και μη πραγματικό..

Δίπλα του ο Αντώνης,που δεν είχε τίποτα να ζηλέψει απο την Γεωργία,τον Νίκο,το Κωστα την Αθηνά,τη Πένυ(..υπήρχε και τότε αυτό το όνομα),(..απλά τα χαρακτηριστικά τους κάναν να φαίνονται διαφορετικοί και οι ανάγκες τους),δίπλα του λοιπόν έβλεπε ένα κόσμο που αναζητούσε ο καθένας απο κάτι..άλλος αναζητούσε την ηρεμία του,άλλος αναζητούσε τη χαμένη του ζωή,άλλος αναζήτουσε λίγα λεφτά να πάρει ένα αναθεματισμένο πακέτο τσιγάρα,άλλος ενα κομμάτι ψωμί...και όλοι μαζί την ελευθερία.

Ο Αντώνης λοιπόν μπήκε στο δρόμο τους..να ψάξουν όλοι μαζί να βρουν το χαμένο τους προορισμό..έψαχνε και αυτός κάτι(..ποτέ δεν το έλέγε,βλέπετε είχε τη κακιά συνήθεια να μην εξωτερικεύει τα θέλω του αν αυτά δεν φαινόντουσαν κάπως(..όπως μία ηλιαχτίδα μετά απο ενα μπουρίνι..που όταν βγαίνει σου δείχνει τι θα επακολουθήσει..)έτσι λοιπόν ξεχύθηκε μάζι με όλους να βρουν αυτό το κάτι..

Ηταν για όλους ένα στοιχημα σε μία κοινώνια που όλως τυχαία τότε,μαστιζόταν απο μη ανθρώπινα δικαιώματα..απο ανθρώπους που δεν εμπιστευόντουσαν την καρδιά τους,που δεν αναζητούσαν την έξοδο ως προς το δικαίωμα...το δικαίωμα να κερδίσουν με το σπαθί τους μία θέση στον ''ήλιο των συναισθημάτων τους''...Βασανιζόντουσαν νόμιζες βλέπωντας τους..νόμιζες πως είχαν χάσει λίγο τη πυξίδα τους..κάποιος έπρεπε να τους δείξει κάτι..τι όμως..;

Αυτό το τί, έμελε να γίνει η αίτια να εξεγερθούν οι καρδίες τους..

-τι κάνουμε τώρα ρε παιδιά;

-τι θα γίνει;..δεν θα ζήσουμε χώρις δικαίωμα εμείς..δικαιούμαστε να σκεφτόμαστε και όχι να φοβόμαστε..δικαιώμαστε να ζητάμε και όχι να περιμένουμε,δικαιώμαστε να είμαστε εμείς που θα δείξουμε έστω το δρόμο..και ας μην το διαβούν..πρέπει να τον δουν όμως..δεν πρέπει να μη το μαθουν..δεν θα επιτρέψουμε να μεινουνε περήφανοι στην αγνοια τους(..τότε η αγνοια ήταν όλως τυχαία χάρισμα..)..

-τι θα τους πούμε ρε συ..;..

-θα τους πούμε οτι ο δρόμος είναι το πολυτεχνείο..αυτός στην πατησίων..ας κατέβουν εκεί να δουν..και που ξέρεις ίσως δουν γραμμένο αυτό που ψάχνουν..

Κατέβηκαν..πολλοι..και άλλοι..τα τι έγιναν φωνές..μάλλον άρχισαν να καταλαβαίνουν οτι όντως κάτι συμβαινε για να κατέβει τόσος κόσμος κάτω..κάτι θα γίνοταν ίσως(..δεν ήταν τελικά ενα μάτσο παιδαρέλια που απλώς έκαναν την πλάκα τους)..δεν είχαν προσδιορίσει ακριβώς τι ήταν αυτό..(..θα το καταλαβαίναν όμως..)

Ξημερωνε μάλλον 17 Νοεμβρη αν θυμάται καλά τα χείλη που μου τα λένε,όταν μετά οπο μέρες αγώνα για να βρουν όλη τη χαμένη ταυτότητα τους και τα πιστεύω τους,μερικοί αποφάσισαν(..όπως εκαναν πάντα ιστορικά να το δείτε),να κλεισουν τα στόματα αυτών των παιδιών που είχαν γίνει χιλιάδες πλεόν..ήταν απλό..δεν ήθελε τέχνη..δεν ήθελε μαστοριά..απλά δειξτους αυτό που τους τρέμει..τον κακό τους εαυτό..αυτό τους τρομάζει..δεν μάσησαν όμως..παλικάρια ήταν όλοι τους..όρθωσαν ανάστημα..κάπου εκεί όμως χάνεται η επάφη του τότε..


Ο Αντώνης προσπάθησε πολύ..και όλα τα παιδιά..
Ο Αντώνης του τότε δεν είναι τίποτα το διαφορετικό απο εσένα που με διαβάζεις τώρα,ίδιοι είστε με διαφορετικά ονόματα..
τελικά αναρώτηθηκε ενα παιδί τι κέρδισαν όλοι αυτοί απο μία τόσο απλή ιστορία που φαντάζει χαμένη στο διάστημα..;κέρδισαν κάτι..;έδειξαν κάτι..;

τι, κατεβήκαν στο δρόμο για να βρουν το εγώ τους,για να βρουν αυτό που τους λείπει,βρήκαν και μαζέψαν και άλλους μαζί τους,και τελικά τι..;δείξαν με αύτο κάτι στο κόσμο..;

Το Πολυτεχνειο μερικοί τότε λέγαν επίσης οτι ήταν εκτος απο αγώνας για την ανεύρεση δικαιώματων,ήταν και αγώνας ενάντια στη φύση της εξουσίας..μίας εξουσίας που φάνταζε τροχοπέδη στα όνειρα τους..

Άραγε τα δικαιώματα που ζητάμε πως θα εναντιώθουν στην φύση της εξουσίας..;

36 χρόνια μετά το ίδιο ερώτημα...

Η φύση της εξουσίας γιατί γίνεται τροχοπέδη στα δικαιωμάτα μας..;

Καπως έπρεπε να βρούμε τη λύση..να δουμε γιατί το ίδιο ερώτημα..γιατί..;

Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε αλλάξει στάδιο..να έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο ερωτήσεων..γιατί..;



Κοιτάζω μία φωτογραφία και μάλλον παίρνω την απάντηση...ει ποκοπίκο εσύ στη φωτό..πόσο μεγάλη φαντάζεις στα μάτια μου..;


Μείναμε παιδιά μπροστά στην ιστορία...μείναμε παιδιά μπροστά στην ελευθερία..μείναμε παιδιά μπροστά στον ίδιο μας τον ευατό..και ναι παιδιά μου, έπρεπε να μεγάλωσουμε την ελευθερία που κάποιοι μας φώναξαν..δεν έπρεπε να μείνουμε παιδιά..είναι ωραία να είσαι παιδί..είναι ωραία να ζεις παιδικά νοσταλγώντας και αφήνωντας την ανωριμότητα σου να κατακλύζει το καθένα...είναι ωραία αλλά πώς..;..όταν δεν έχεις ελευθερία πως περιμένεις να σε κατακλύσουν τέτοια όμορφα και γνήσια αισθήματα..

Στα μάτια αυτου του κοριτσιού βλέπω και τα δικά μου..γιατι δεν βλέπουμε κάτι διαφόρετικό..οτι βλεπω εγώ βλέπει και το κορίτσι..μόνο που εγώ έπρεπε να φροντίσω να του δείξω και κάτι άλλο..δεν του το έδειξα..όχι γιατί δεν μου το έδειξαν..γιατί δεν έμαθα να το διεκδικώ σωστά..έμαθα να περιμένω..έμαθα να ακουω ελευθερία,αλλά να μην την αναζήτω..εμάθα να λέω οτι ζω ελεύθερα και διπλα μου είχα κάγκελα..κάγκελα με στιβάγμενα όνειρα..



Και όμως..και όμως..δεν είμαστε λυπημένοι..είμαστε χαρούμενοι και ας μη το πιστεύετε..γιατί νιώθουμε και δεν αισθανόμαστε απλά..νιώθουμε οτι οι καρδιές μας ακόμα χτυπανε δυνατά..και η καρδιά όταν χτυπάει δυνατά,όταν γίνεται ένα με τα ματια που σε κοιτάνε,γίνονται αστραπή σε αυτους που δεν σε πιστευουν..γίνονται το φως για αυτούς που θέλουν να δουν..



Ναι λοιπόν ας το παραδεχτουμε...μόνο έτσι θα βγούμε κερδισμένοι..

Σε πρωτο πρόσωπο ο καθένας..για αυτόν που το νιώθει...



Δεν πήρα απο το Πολυτεχνείο..

Δεν κέρδισα απο το Πολυτέχνειο..

Δεν έμαθα απο το Πολυτεχνείο..



Δεν είμαι ακόμα ελεύθερος γιατί έγώ έβαλα ανευλεθερίες στα εγω μου,όπως και εσύ δίπλα,και εσυ..και εσυ..



Εμπρος για τις γενιάς μας τα Πολυτεχνεία...




ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ...ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ..



(..Αποσπασμα και σκόρπιοι στίχοι απο μία εργασία που κάποτε κάναμε παρέα..και δώσαμε την αφορμή και για άλλους..που ίσως για πολλούς να μην έχει και καμία σημασία..)





Δεν μεγαλώσαμε και δεν θα ζήσουμε για να βλέπουμε τους πάντες να μας καταπατάνε τα δικαιώματα..




Δεν θέλω άλλο αν...δεν θέλω άλλο πρέπει..
Κάποτε καποιος περίμενε σε μία στάση ενος τρένου το τρένο να ρθει..και δεν ερχόταν..και περίμενε..και περίμενε..και περίμενε..κάποια στιγμή ξύπνησε και κατάλαβε οτι ήταν μέσα σε ένα τρένο..απλά δεν είχε καταλάβει οτι μπήκε μέσα..το κάκο ξέρετε ποιο είναι;οτί μπήκε σε λάθος γραμμή...για αυτό ένιωθε οτι περίμενε το τρένο να έρθει..το περίμενε ώντας μέσα σε άλλη γραμμή.

.


Υ.Γ. Πίσω ρουφιάνοι-τσάτσοι δημοσιογράφοι..το Πολυτεχνείο θα ζει όσο θα αναπνέουμε


Υ.Γ.1 Εκει στο ιδρυμα Λαμπράκη έχετε πολύ εκλεκτική μνήμη..πέρυσι ρουφιάνοι που ήταν η Ν.δου στην εξουσία η πορεία είχε χιλιάδες κόσμο και πυγμη..φέτος που είναι οι σοσιαλίστες σας στην εξουσία,για να μην δείξετε στο κόσμο που σας διαβάζει οτι υπήρξαν χιλιάδες ΑΛΛΟΥ κόσμου που διαδήλωσαν και φανεί οτι επι ημερών Πασοκ ο κόσμος αντιδρά ,μιλήσατε για 6000 κόσμο και παραπληροφορήσατε το κόσμο..ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΞΕΦΤΥΛΕΣ ΕΚΕΙ ΣΤΑ ΝΕΑ


Υ.Γ.2 Παραπληρόφορηση πουλάκια μου εσείς..;..6000 κόσμος στη πορεία..;..ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΕΜΕΙΣ..70.000 κόσμο είχε η πορεία..Αι στο διάολο πια..


Υ.Γ.3 Κάτω τα ξερά σας απο το INDYMEDIA..Η διακίνηση ιδεών δεν φιμώνεται ούτε καταστέλλεται..


Υ.Γ.4 Εθεάθη καθηγητής που σε ερώτηση νέων παιδιών για τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά, τους απάντησε πως έφταιγε γιατί προκαλούσε τους αστυνομικούς..έννοια σου φίλε..εννοια σου(..μετά φταίει το χέρι που ρίχνει τη μολότωφ ε..; το στόμα με αυτά που λέει πότε θα τιμωρήθει ρε γαμώτο..;)


Υ.Γ.5Μπορει η ανάρτηση να έχει ενα συγκεκριμενο θέμα που μιλάει αλλά δεν γίνεται να μη πω και κάτι άλλο...


ANTONIO RΕST IN PEACE..31 ΧΡΟΝΩΝ ΜΟΛΙΣ.. ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΕΦΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ..


Μία ευλογη απορεία ρε παιδιά(..προς όλους..)
Στο πολυτεχνειο τιμάμε τους ανθρώπους που πάλεψαν και αντιστάθηκαν στις δυνάμεις καταστολής....όλος αυτός ο στρατός προχθές τι έκανε κάτω κύριε Χρυσοχοίδη..

Να εξάρετε τον αγωνα του Πολυτεχνειου εσύ και ανθρωποι σαν την Δαμανάκη και άλλους και μετά απο λίγες μέρες να κάνετε πογκρόμ σε κάθε στέκι μετανάστη,αυτό τι είναι..;

Κάθε χρόνο μιλάνε οι κάθε λογοίς άσχετοι για το Πολυτεχνειο..ανθρωποι που μετά απο λίγες μέρες θα είναι οι πρώτοι που θα το απαρνηθούν με τις πράξεις τους..ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ..

Αντε ποιος θα βγει πρόεδρος στη Ν.δου..;

Εχει πολύ δρόμο λέμε..πολύ ακόμα..το νου σου...




ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΟ



Το ξέρεις πως δεν το ξέχασα..ευτυχώς με επανέφερες γρήγορα...μου το ζήτησες και εγώ παραλίγο να φανώ μη πω τι..Πένιο να σαι καλά..τι κομμάτι και αυτό..;..εχουν περάσει 9 μηνες απο το live και ακόμα θυμάμαι τι πάθαμε στο συγκεκριμένο..και ναι,όντως απο το δικό μου άστρο τα νέα είναι παράξενα,όχι άσχημα-μάλλον δε ταιριάζω στον ουρανό τους..χαχαχ...στα καλύτερα που έρχονται πένιο..ελα και έρχεται...

(Οδυσσέα δεν σε έχω ξέχασει φίλε..εδώ είμαι..)


13 σχόλια:

Λουκάς Σταμέλλος 19 Νοεμβρίου 2009 στις 10:36 μ.μ.  

Συγκινήθηκα, αδερφέ.

Ξέρεις τί;

Πέρσι το Δεκέμβρη, στο δρόμο, μου ᾿ρχόνταν συνέχεια εικόνες από το Πολυτεχνείο. Εικόνες που δεν είχα δώσει ποτέ σημασία.

Αδερφέ, έβγαινε αυθόρμητα το σύνθημα, κι ήμασταν χιλιάδες κόσμος, όχι μόνο εμένα.

«Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία»

Σα να ήτανε, λέει μια ωραία κοπέλα, η Συνείδησή μας - ολονών - που φώναζε και το 73, και το 75, και το 80, και το 85 και το 88 και το 95 και το 08.

Θα ομολογήσω, ότι δεν είχα ασχοληθεί πολύ με εξεγέρσεις και πολυτεχνεία μέχρι τότε. Είχα δικαιολογία ότι «όλοι καραμέλα τό ᾿χουνε και δές τώρα τους ῾επαναστάτες᾿».

Μα εκείνες τις μέρες, ανεξήγητα, ανακάλυψα το πολυτεχνείο κι έψαχνα να διαβάσω, να ακούσω να δω να μάθω.

Κι έβλεπα τα ίδια παιδιά και στην Πατησίων το 73 και στη ΓΑΔΑ το 08.

Κι ο δρόμος να χει πάντα τη δική του ιστορία... μια λέξη μοναχά...

Unknown 20 Νοεμβρίου 2009 στις 11:49 π.μ.  

Πρωτη φορα δεν ξερω τι να σου γραψω...
Με αγγιξε πολυ...ολο...
Και το τραγουδι...Ισως γιατι και το δικο μου αστρο φανταζει παραξενο...αλλα δεν ξερω αν ειναι τελικα παραξενο το αστρο μου...η αν ετσι φαινεται μοναχα...

buzzer 20 Νοεμβρίου 2009 στις 4:01 μ.μ.  

Πολύ σοβαρή, μεστή και μετρημένη ανάρτηση Αντώνη! Γι' αυτό σε χαίρομαι... γιατί δεν παρασύρεσαι και δε χάνεις το μέτρο...
Για μ ί α μόνο γραμμή της ανάρτησης έχω να πω κάτι..." άντε να δούμε ποιος θα βγει αρχηγός στη νου-δου"... ποιος χ....ε;;; ( το είπε νομίζω ο Μεϊμαράκης σε κάποια φάση.... η μόνη του σωστή κουβέντα..)

Φύσηξε αέρας δροσερός και σήμερα....

Να 'σαι καλά!!!!!

Artistz 20 Νοεμβρίου 2009 στις 5:02 μ.μ.  

Να ξεκινήσω με σενα Μάγια μου και να σου πω βέβαια οτι αυτό για τη Ν.δου ήταν προφανές για ποιο λόγο το εγραψα..καλά εκανες και το επισημανες γιατι έτσι έμαθα και τη δήλωση του Μειμαράκη(..σίγα το προσωπο).
Οπως και να χει ευχαριστώ για τα λόγια σου και έχω και κάτι άλλο να σε ρωτήσω..
Τι θα γίνει ρε Μάγια με τους εκπαιδευτικούς που μιλάνε έτσι με τέτοιο τρόπο στα παιδιά.;
Ειναι δυνατόν να πει σε παιδί 13 χρονών που ρωτάει για τη δολοφονία ενος παιδιού 15 χρονών,οτι εφταίγε το παιδί γιατί προκαλουσε..;
Μηπως θα επρεπε να κάνουμε κάτι για αυτούς...;..και εννοώ πρώτα απο όλα το Υπ.Παιδείας..

Φιλιά πολλά απο μένα και καλό Σ/Κ..



Χριστίνα μου τα αστρα μας δεν είναι παράξενα..είναι το ίδιο φωτεινά όπως τα άλλα..
τον δίκο του ουρανό ψάχνει το καθενα ξεχωριστα΄..
..και να σου πω κάτι..;
Σε ενα ταξιδι όπως αυτο του αστεριού σημασία έχει ΟΝΤΩΣ το ταξίδι..είναι γοητευτικό και συνάμα τόσο δυνατό!
Φιλια πολλά

Artistz 20 Νοεμβρίου 2009 στις 5:05 μ.μ.  

Αδερφε Ποτμε..
Δεν θέω να πω τιποτα και κανένα σχόλιο σε ότι είπες..
Δεν νομίζω οτι μπορω με ενα σχόλιο να αποτυπωσω αυτό πού διάβασα και που έγραψες..

Χωρις να εχω ζησει καν τότε μου έδωσες μία εικονα και με εκανες να ταξιδευσω..

Να σαι καλα..

BUTTERFLY 20 Νοεμβρίου 2009 στις 5:21 μ.μ.  

Αντωνη, η Χριστινα απο πανω ειμαι εγω, δεν ξερω πως μπλεχτηκε ετσι το ονομα μου...χεχε! Καλο ΣΚ!
Και ναι, ειναι μαγικο! Αρκει να θες να δεις τη μαγεια!

ψιτ ψιτ 21 Νοεμβρίου 2009 στις 11:26 μ.μ.  

τι να πω....εχω μεινει μαλακας...
να εισαι καλα ρε φιλε

Artistz 22 Νοεμβρίου 2009 στις 1:08 μ.μ.  

Ελα Χριστίνα..
Μπλέχτηκαν τα αστρα και οι πλανήτες..η google-blogger-earth σε αναγνωρίζει και ως Χριστινα και ως butterfly..να ανυσυχεις εαν δεις κανένα άλλο nickname να εμφανιζει αντι για το δικό σου..φιλιά πολλα...

Zertameri σε ευχαριστώ πολύ φίλε..
και εσυ να σαι καλα..

HappyHour 24 Νοεμβρίου 2009 στις 2:21 μ.μ.  

Εξαιρετική όντως η ανάρτηση και συγκινητική... (για τετοιά είμαστε τώρα;)
Μακάρι κι όσοι ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο εκείνη την μέρα να μπορούσαν να πουν ΣΗΜΕΡΑ αυτά που λες εσύ, να τα πίστευαν ακόμα.
Δυστυχώς όμως... καλούμαστε εμείς που δεν ζήσαμε καν τότε να τιμούμε αυτόυς που τώρα έχουν ξεχάσει το σύνθημα ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Artistz 24 Νοεμβρίου 2009 στις 11:05 μ.μ.  

Ελα Happy...
Εγω προσωπικα δε τιμώ αυτούς που το ξεχάσαν..Τιμώ αυτους που μου δωσαν ερεθισματα με τον αγωνα τους και με τη στάση τους,και εν γένει τη ζωή τους ώστε σημερα να αναζητώ την αληθεια και την ελευθερία καθημερινά.

Δαμανακη και Σία ας μείνουν εκει που είναι..να τους βλεπει ο κόσμος και επιτέλους να καταλαβαίνει τι στο καλό κάνουν..

Ολοι οι αλλοι,ας μην τους μαθουμε ποτέ μερικούς..θα ειναι στη καρδιες μας..και αυτό ειναι ακόμα πιο ωραίο..

Κατα τα άλλα όπως βλέπεις τα ορθογραφικά μου διορθώθηκαν..
ΑΑΑ Για το μαγαζί που με ρώτησες, για να μη ξεχνιόμαστε λέγεται..''ΦΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΠΛΑΝΗΤΗ''..Καταπληκτικό μαγαζί..με εξαιρετική κουζίνα!Για πολύ εκλεκτισμένα γούστα..
φιλιά...

HappyHour 25 Νοεμβρίου 2009 στις 1:32 μ.μ.  

Δυστυχώς τους τιμούμε κι αυτούς. Δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε ότι συμμετείχαν τότε. Αυτό που τους καταλογίζουμε είναι ότι μετά ξέχασαν τους αγώνες τους και συμβιβάστηκαν με το σύστημα.

Υ.Γ. Δεν σε ρώτησα για κάνενα μαγαζί γιατί ξέρω το καλύτερο, Τα Κιούπια λέγεται... χαχαχα

zoyzoy 25 Νοεμβρίου 2009 στις 8:22 μ.μ.  

Μπράβο Αντώνη είναι ότι καλύτερο μπορρούσες να κάνεις γιαυτά τα παιδιά που έπεσαν τότε για ένα όνειρο για μια ιδέα.
Και ας βγαίνουν σήμερα μετά από τόσα χρόνια κάτι Καρατζαφέρηδες να μαυρίζουν τη μνήμη αυτών των παιδιών λέγοντας ότι "παπαριά" τους έρθει!
Η ιστορία δεν αλλάζει όσο και αν προσπαθούν καταγράφεται και δυστυχώς γιαυτούς τους θα τους κυνηγά πάντα!!

Αυτόχθονας 29 Νοεμβρίου 2009 στις 6:41 μ.μ.  

Πιο καθυστερημενο σχολιο σε αναρτηση δεν υπαρχει (10 μερες μετα), αλλα δεν βαριεσαι οπως παντα στον κοσμο μου... Στο αστρο μου για να στο πω και αλλιως...

Τι να πω φιλε για την αναρτηση;Οπως παντα τα καλυπτεις ολα με τετοιο τροπο που δεν μενουν λογια...

Για της γενιας μας τα πολυτεχνεια; Μια βδομαδα εμεινε φιλε...7 μερες εως τις 6 του Δεκεμβρη. Εδω ειμαστε να κανουμε πραγματικοτητα οτι ονειρευτηκανε τα παιδια τοτε (και το '73 αλλα και ενα χρονο πριν)... Δεν τα παραταμε ρε, και θα ρθουν και τα Πολυτεχνεια!

Τα λεμε στον δρομο αδερφε!

Επόμενη Στάση:ΒΟΥΛΗ

Επόμενη Στάση:ΒΟΥΛΗ

ΕΒΑΛΑΝ ΚΡΥΦΗ ΚΑΜΕΡΑ...

  © Blogger template 'Ultimatum' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP