ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ...ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ-Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ..
ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ..ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΠΡΟΤΟΥ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΞΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ..
ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ..
ΑΣΧΗΜΗ ΜΕΛΩΔΙΑ-ΧΩΡΙΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗ..
ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΚΑΙ ΛΕΝΕ,ΚΑΙ ΛΕΝΕ,ΚΑΙ ΛΕΝΕ,ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ...ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΜΕΛΩΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΨΥΧΗ,ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΝΟΗ....
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ...
ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ...

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΙΑ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ..

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ....

''Κολλάω σε μιά κασσέτα ερωτεύομαι ενα βυνίλιο κι αφήνω το τραγούδι

να οδηγεί τη σκέψη μου και μπαίνω μες το σκοτάδι σου και εκεί βρίσκω το φως μου

Σ' ένα ταξίδι που μοιάζει με το όνειρο του κόσμου αυτού που παραμένει τυφλός

σ' ένα ηχείο που στέκεται απόμακρο σε μια γωνία κρυμμένο από το φως''

Ευχαριστώ μεσα απο τη καρδια μου αυτους που μου μάθαν να ακουω και να εμπνεομαι απο τη μουσικη..

Ευχαριστω πιο πολυ τα παιδια της Κρητης που μου μαθαν να ακουω κρητικη μουσικη...τη μουσικη της ψυχης...και στην επομενη ανάρτηση θα τους τιμησω...

''Και μοιάζει τούτη η σιωπή με λίγο πριν τη μπόρα, σαν τη στερνή την ώρα που θα επιτεθεί...''