ΕΓΩ ΜΕ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΜΟΥ..ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΑΣ

Πρόλογος δε χρειάζεται...ξεκινάμε δυνατά..ευκαιρία για όποιον δεν έχει άκουσει ποτέ του τον παρακάτω να τον απολαύσει..χωρίς πολλά λόγια..Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ..







Η δύναμη των στίχων πάντα ειναι τεράστια..
Σκεφτομαι πολλες φορές(..τι περιεργο)..ολους αυτούς τους μουσικους(..τους λένε και μουσικους τρομάρα τους)..που ανεβαίνουν στη σκηνή του τρόμου και των euro και πλουτίζουν τη τσέπη τους,κάνωντας την ιδια ώρα φτωχότερους σε κρίση όλο αυτό το τουρλουμπούκι των δήθεν κριτικών της μουσικής...Το τι ατάκες πέφτουν στα αυτιά μου..''Η μουσική του Ελληνα λέει ειναι το μπουζούκι και η πίστα,και αν δε το καταλάβετε εσεις του δήθεν ποιοτικού πάντα εκει θα μένετε..στο περιθώριο(ευτυχώς..γλιτώσαμε)..''...Μιλαμε ο άνθρωπος που το είπε ζωγράφισε..πω..πω.πω..

Σε μια πρόταση τα είπε όλα..άλλη ιστορική ατάκα..''Ο Ελληνας άντρας αν δεν δει τη γυναίκα να χορεύει το τσιφτετελάκι πως θα ανέβει?..βλέποντας τη σε συναυλία να χτυπιέται?..''

Εδω μιλάμε ο άνθρωπος επικοινωνεί με την μετενσάρκωση του Πικάσο..Μου έρχονται και άλλες φίλε αναγνώστη..''οι γκόμενες οι ωραίες μόνο στα μπουζουκιά σκάνε..''..''αν δε πέταξεις το γαρύφαλλο στο γκομενάκι πως θα βρεις γκόμενα?(..ελα μου ντε..πες τα Χρυσόστομε..απο αύριο στο δρόμο και στις πορείες παιδιά με ενα τριαντάφυλλο..συγνώμη γαρύφαλλο στο χέρι..)...''ολοι με το μπουζούκι μεγαλώσαν..εμεις γιατί όχι?..''....''Μα πως να διασκεδάσει ένας άνθρωπος ακούγοντας rock ή metal ή όλη αυτη τη κουλτούρα που μας το παίζουν και επανάστατες?..τα παιδιά στη πίστα τουλάχιστον είναι λαικά παιδια και δε ντρέπονται για αυτό..''(λαικό παιδί ο παναγιώτης ο κιάμος?)...Κάτσε να ξεκουραστούμε λίγο..το επόμενο τραγουδάκι μου το ζητάς καιρό να το βάλω..και βέβαια θα το βάλω..το αξίζει κιολας..περιμένω βέβαια να τη δω περισσότερο και να δω τη στάση της απο δω και πέρα που τά φώτα αρχίζουν να πέφτουν πάνω της..αφιερωμένο..ακουστε όσοι δε ξέρετε φωνή..απλά ακούστε...






Δεν θα σε κουράσω φίλε αναγνώστη ..σε ολα αυτά που ανάφερα για όλους αυτούς για όλη αυτή τη μουσική βιομηχανία θα τα πουμε αναλυτικά στην επομένη ανάρτηση..πολύ αναλυτικά όμως..μόνο μια αρχή θα κάνω..μη νομίζετε πως θα μιλήσπυμε μόνο για αυτούς...θα μιλήσουμε και για αυτούς που ξεχάσαν πως μεγάλωσαν,και πιαστήκαν απο τα συμβόλαια εταιρειών..και το παίζουν και επαναστάτες...βασιλάκη αφιερωμένο σε σένα το παρακάτω..και κει στα μπουζούκια που κατάντησες και ζητάς απο τους ''συντρόφους σου''200 ευράκια το μπουκαλάκι,αυτό το τραγούδι να μη το ξανάπιασεις στο στόμα σου..

Υ.Γ...Τα υπόλοιπα την επόμενη φορά....

Ονειρεύομαι να ξεσκίσω αυτόν τον πίνακα που φτιάχτηκε με όπλα,

με δάκρυα,

με αίμα και λυγμούς.

Κοιτώντας τη θάλασσα

Όλοι θέλουμε να μεγαλώσουμε