Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

ANATHEMA



(..Θα ταξιδέψω σε δρόμους που δεν μου εδειξε κανένας,θα μάθω ξανα απο την αρχή να περπατάω..τώρα ομως θα φοράω παπούτσια που έφτιαξα εγώ..γιατί τα δικά σας για αδιέξοδα είνα φτιαγμένα..


Περνάει ο καιρός..τι πράγμα και αυτό ρε γαμώτο..δε μπορούν να σταματήσουν για λίγο το χρόνο?..


Αυτό το αφιερωμα ήθελα να το κάνω κάτω απο άλλες προυποθέσεις..δεν πειράζει..ας μη τα ζητάμε και όλα..


Θα μοιραστώ λοιπόν την μεγαλύτερη αγάπη μου, μαζί σας..όλες μου τις στιγμές ωραίες και άσχημες ήταν πάντα μαζί μου..μέσα στο μυαλό μου..στη καρδιά μου..ΠΑΝΤΟΥ...δεν μου είναι εύκολο να μιλάω για τους ΑΝΑΤΗΕΜΑ..Αυτοί που με ξέρουν καταλαβαίνουν.


3 τραγούδια τους λοιπόν..το κάθε ενα έχει μια ξεχωριστή σημάσία για μένα..

Δεν θέλω να πω τίποτα άλλο...

Life has betrayed me once again,I accept that some things will never change.I've let your tiny minds magnify my agony,and it's left me with a chem'cal dependancy for sanity.










Yes, I'm falling... how much longer till I hit the ground?I can't tell you why I'm breaking down.Do you wonder why I prefer to be alone?Have I really lost control?




I'm coming to an end,I've realised what I could have been.I can't sleep so I take a breath and hide behind my bravest mask,I admit I've lost control







Θα τα πούμε απο Παρασκευή τώρα(..για να δούμε)


..ακολουθούμε τη καρδιά μας...και μόνο αυτή..







....είναι φτιαγμένα..τώρα τα εφτιαξα για να πετάω εκεί που ονειρευομαι..μακάρι να πέσω..ναι να πέσω..πλέον ο δρόμος έχει χαραχτεί και φωναζει ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ..




ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ...ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΓΥΡΝΑΕΙ...ΓΥΡΝΑΕΙ..ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕ ΞΕΧΝΑΕΙ

20 σχόλια:

Γεωργία 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 3:15 π.μ.  

Μην εύχεσαι να σταματήσει ο χρόνος...Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα αξιολογούσες την κάθε σου στιγμή αν διαρκούσε για πολύ.

Ο αγώνας μας είναι πάντα ο ίδιος: κατά βάθος αγωνιζόμαστε να ζούμε κάθε στιγμή στο παρόν της.

Δεν τα καταφέρνουμε πάντα. Κάποιες φορές ευχόμαστε να περάσει γρήγορα ο καιρός και κάποιες άλλες να σταματήσει ο χρόνος να κυλάει.

Μάταιες σκέψεις, στεγνές και "άσφαιρες" ελπίδες, δεν προσφέρουν τίποτα.

Να εύχεσαι να βρεις κάποτε τον τρόπο να ζεις το ΠΑΡΟΝ...Στο εύχομαι, και σε σένα και σε όλους μας.

Ανώνυμος 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:43 π.μ.  

Ἐντάξει γιά τά ἄλλα, ἀλλά στόν δρόμο θά διαφωνήσω. Ὁ δρόμος ἀνοίγεται μόνο ὅταν τόν περπατᾶς. Γιά αὐτό δέν ξέρεις πού καταλήγει, Συνήθως ὁ ἐκ τῶν προτέρων «χαραγμένος» δρόμος εἶναι παγίδα…

Artistz 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 11:00 π.μ.  

Γεωργια καλημέρα.
Ενοειται πως αυτο που λες ειναι σωστο,το εγραφα σκεπτομενος ενα συγκρεκριμενο πραγμα προσωπικο το οποιο εχω στο μυαλο μου και με τρωει..ενοειται πως ζουμε το ΠΑΡΟΝ και σε αυτο ειλικρινα προσπαθω καθε δευτερολεπτο που περναει,καθε στιγμη..Αλλοτε τα καταφερνω αλλοτε οχι..αλλα το προσπαθω με παθος..και πιστευω πως και εσυ το ιδιο κανεις(..με το πτυχιο έχουμε ξεχασει να προσπαθουμε..χαχα)

Παρε και ενα τραγουδακι(..δεν υπαρχει πιο ωραιο πραγμα απο το να μιλας με τραγουδια...

http://www.youtube.com/watch?v=W_zKWaiNywc (..εκπληκτικο live..αντε να ερθει και παλι προς τα κατω)

Artistz 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 11:09 π.μ.  

Γεια σου Μιχάλη
καλως σε βρηκα..
Εμεις τον χαράζουμε τον δρόμο..η να το πω καλυτερα οταν θα τον χαραζουμε αποκλειστικα εμεις τοτε ο δρόμος αποκτα άλλη δυναμη...και δεν ειναι δυσκολο αυτό να γινει..απλά να κατάλαβουμε τη δυναμη που κρύβουμε ολοι μας ειδικά μεσα μας τοτε οι δρόμοι θα φαντάζουν τόσο ωραιοι..και βέβαια θα έχουν και ασχημες στιγμες αλλα θα ειναι στιγμες που τις επιλέξαμε εμεις.
Τωρα ο δρομος ειναι χαραγμένος επειδη φροντισαν πολλοι να χαράξουν με ψέμα,με πίεση και με πολλά άλλα..αν κανουμε ενα βημα για αρχη και τα σβησουμε ολα αυτα και βάλουμε σε αυτά τα ονειρα μας τότε ο δρόμος θα φαινεται πιο ομορφος..και εκει ειναι η ευθυνη μας..οτι λιγοι το προσπαθουν παρολο που το θέλουν ολοι.
Καλημέρα Μιχάλη..και σε ευχαριστω πολυ για το σχολιο σου.

Γεωργία 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 3:21 μ.μ.  

Λοιπον, αν δεν σταματήσεις να μου κάνεις πάσα τραγούδια που σημαίνουν για μένα τόσα πολλά (είναι το δεύτερο που πετυχαίνεις..2/2) θα αρχίσω να φρικάρω και να αναρωτιέμαι "ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ;;;;"....Σε προειδοποιώ...


"Έναν αιωνα κέρδιζες ποντάροντας μιαν ώρα".

Ανώνυμος 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:06 μ.μ.  

Να σταματήσει ή να αρχίσει να τρέχει σαν σε στοίβο ο χρόνος ή να βάλει όπισθεν???




Όπως και να χει,
δεν γίνεται να είναι λάθος ο δρόμος αν είναι αυτός της καρδιάς, ε να μόνο που μπορεί να χει πολλά εμπόδια.


γεια

Artistz 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 8:53 μ.μ.  

γεωργία:..''το ξες πως ειναι κερδισμένος τελικά οποιος χαμόγελαει μπροστά στη καρμανιώλα..''

Λες να γνωριζόμαστε?..μας ενώνει η μουσικη οπως βλέπεις..
παρε και ενα κομματι ακομα(..αυτό ειναι ενα απο τα κομματια που σημαινου για μενα πολλα..)

http://www.youtube.com/watch?v=Y6EbyGKMmgg

Φιλια πολλά..

Artistz 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 8:56 μ.μ.  

Λενα:..και τα εμποδια καλα ειναι..δεν θέλουμε μια ισια γραμμη να διαβούμε..ολα να υπάρχουν στο δρομο μας..και εκει θα μαστε να τα περασουμε..με πονο?μπορει και με πονο..ολα στο παιχνιδι ειναι..


Για τους ANATHEMA δε βλεπω να μιλάει κανεις..Ουτε εσυ λένα?

alter ego 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 9:16 μ.μ.  

κρατιεμε ρε φιλε να μην τα χωνω, προσπαθω να με χαλιναγωγησω να τα πω ευγενικα ... μην ζητάς απο τους ανθρωπους να καταλαβαινουν το μυαλο σου. τα τραγουδια δεν τα ακουν καν. δεν εχει σημασια αν πατουν το πληκτρο...

Unknown 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 9:38 μ.μ.  

αντώνη διάβα το δρόμο σου και μην το ψάχνεις λίγοι είμαστε που μπορεί
να πάμε ανάποδα σε ενα δρόμο που το αντίστροφο είναι το σωστό....
νάσαι καλά αντωνη τι έγινε μάλαμα θα πάμε και πότε....

Artistz 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 10:00 μ.μ.  

..αντιμανο φιλε μου ξερεις οτι το μυαλο του καθενα μονο ο ιδιος το καταλαβαινει ειτε αυτό ειναι σωστό είτε λάθος..εγω την αποψη μου λέω,την γνώμη μου, προτεινω τις μουσικες μου,και προσπαθω οσο μπορω με το τροπο μου(..που μπορει και να μην ειναι ο σωστος)να τονώσω λιγο τη συνειδηση του καθενα μας εδω μεσα..οπως και εγω εχω αναγκη να μου τονωνεται η συνειδηση και η αναγκη μου να ζω καλυτερα,ετσι κανω και εγω..οπως μπορω και οσο μπορω..
οσο αναφορα τα τραγουδια ενταξει δεν πειραζει που δε βλεπω σχολια απλα επειδη oi anathema για μενα ειναι κατι πολυ δυνατο στη καρδια μου ίσως να ειχα την αναγκη να δω καποιο σχολιο πως φαινεται σε αυτον που με διαβαζει..αλλα και το γεγονος οτι δεν λέει τη γνωμη του δεν ειναι λογος να παρεξηγηθω..για ονομα του θεου.
το ειδα το videaki..ερχομαι να σου πω τη γνωμη μου..γιατι σηκωνει πολυ συζητηση οντως..ευχαριστω που ερχεσαι απο τα μερη μου.

Artistz 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 10:02 μ.μ.  

Παναγιωτη για Σαββατο εισαι μέσα?βασικα παρε το e-mail μου και στειλε μου να τα πουμε απο κει..antonis.tsakalis@gmail.com

Ανώνυμος 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 10:05 μ.μ.  

Εγω Αντώνη τι να πω???

εμενα ειπαμε καποιος μου δειξε ενα μονοπατι κι ακολουθω.
εγω απλα εχω κολλησει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ με τους ΑΝΑΤΗΕΜΑ.


καλο βραδυ

Γεωργία 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 3:47 π.μ.  

Το "Αερικό" είχα πολύ πολύ καιρό να το ακούσω...Βρήκε το δρόμο του όμως προς εμένα, ταίριαξε πολύ στο post που ήθελα να κάνω...Το έβαλα στο podcast ;)

zoyzoy 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 2:51 μ.μ.  

Τ'απόλαυσα τα τραγούδια σου και τα 3.
Εχω αναρωτηθεί και'γω για το σταμάτημα του χρόνου και δεν έχω βρεί άκρη.Να σταματούσε στις άσχημες μας στιγμές δεν θα επουλώνονταν και θα μένανε νωπές για πάντα στις καλές και ευχάριστες,θα'ταν η ιδανικότερη χρονική στιγμή.Να τις ζούσαμε ασταμάτητα όμως η ευτυχία είναι μιας στιγμής υπόθεση τότε θα είχε νόημα????(άρχισα τις αμπελοφιλοσοφίες!!)

Artistz 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:45 μ.μ.  

καθολου αμπελοφιλοσοφιες δεν ειναι αυτές ελενα..ισα ισα που ειναι σκέψεις που βγαίνουν απο τη καρδια σου και αυτό ειναι το πιο σημαντικο!
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ..ο χρονος ολα τα εχει..και θέλω και θελεις και θελουμε να τα εχει ολα..και δυσαρεστα και ευχαριστα.Ετσι θα μαθουμε καλυτερα τον ευατο μας..και ετσι θα ζησουμε καλυτερα..απλα μερικες φορες εμενα προσωπικα αυτή η απιστευτη ταχυτητα που έχει ο χρονος δεν με αφήνει να κατεβασω ΕΓΩ λιγη ταχυτητα και να περασω απο καποιες στιγμες ετσι οπως θελω εγω..ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟ ΜΟΥ..Πολλα ζητάω ε?
Χαρηκα πολυ που σου αρεσαν τα τραγουδια!



Βαλιτσα ηρθα σπιτι να φτιαξω και αμεσως το pc ανοιξα..τι να κανουμε?φιλια πολλα τα λεμε απο παρασκευη με το καλο..!!!

Unknown 17 Φεβρουαρίου 2009 στις 12:57 μ.μ.  

Αγαπημένο συγκρότημα...Αγαπημένο τραγούδι το "One last goodbye"..

Αλλά , πολύ πεσιμιστές γαμώτο..Όταν θέλω να τις κόψω τους βάζω.

Artistz 17 Φεβρουαρίου 2009 στις 1:53 μ.μ.  

.Εγω θα σου προτεινα κάτι..
Δοκιμασε σε μία πολυ ωραία στιγμή να ακουσεις anathema..
αλλα πολύ ωραια όμως..
Εγω μπορω να σου πω οτι οταν ειμαι στα καλυτερα μου μόνο ANATHEMA ακούω...
Προσπάθησε να ακουσεις το one last goodbye οταν πετάς..μην σου φαινεται περιεργο..δοκιμασε το..δεν θα σε ρίξουν.
ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΗΣΕΙΣ ΕΣΥ ΘΑ ΣΕ ΡΙΞΕΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.
ΕΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΘΑ ΣΕ ΑΝΕΒΑΣΕΙ.
ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ..ΑΛΛΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΑΚΟΥΕΙ..
ΑΝ ΣΕ ΡΙΞΕΙ ΣΕ ΕΡΙΞΕ..ΕΑΝ ΟΧΙ ΣΕ ΑΝΕΒΑΣΕ..
Γεια χαρά!

LoLa 25 Φεβρουαρίου 2009 στις 11:39 π.μ.  

Το αγαπημένο μου από τους Anathema είναι το Fragile Dreams.

Απλά υπέροχο...

Αερικό... 18 Μαρτίου 2009 στις 3:29 μ.μ.  

Το "One last goodbye" είναι το αγαπημένο μου τραγούδι απο τους Αnathema, καθώς και το "Angelica" αν και μου είναι δύσκολο να ξεχωρίζω τραγούδια τους...

Τους ανακάλυψα πριν λίγους μήνες και δεν σταματώ να τους ακούω

Επόμενη Στάση:ΒΟΥΛΗ

Επόμενη Στάση:ΒΟΥΛΗ

ΕΒΑΛΑΝ ΚΡΥΦΗ ΚΑΜΕΡΑ...

  © Blogger template 'Ultimatum' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP