Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Α ΡΕ ΠΑΥΛΟ....


Ψηλά ο Παύλος..
Κάτω η Κατερίνα..
Θα έρθει και η σειρα του Νικόλα..Γεμίζει το μάτι μου και η καρδιά μου βλέπωντας τους να κοσμούν την σελίδα..
Η μαγκιά σίγουρα είναι να σε ακολουθούν και σε κάθε βήμα σου..Αυτή η αύρα τους,η μεγάλη τους μαγκιά να ενσαρκώσουν τα ονειρα μας σε τραγούδια και ποιήματα...
Δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα να νιώθεις τετοιους ανθρώπους καθημερινά στη ζωή σου..Να νιώθεις πως με το άκουσμα και μόνο υπάρχουν δίπλα σου για να νιώσεις καλύτερα...

Άνθρωποι που αρνήθηκαν τη λέξη Τέχνη να τους κολλήσει κάποιος δίπλα απο το όνομα τους..άνθρωποι που η λέξη καλλιτέχνης τους ήταν τόσο μακριά...

Γιατί οταν είσαι άνθρωπος πάνω απο όλα, και πάνω σε μία κόλλα χάρτι γράφεις τραγούδια όπως αυτό απο κάτω τότε δεν χρειάζεσαι και εκεί ταμπέλα...





Και ο Παύλος για τον όποιο θα μιλήσουμε σήμερα ήταν απο τους πρώτους που μίλησε για το κίνημα της ταμπελοποίησης στη μουσική και τη ποίηση(..αν και εκεί νομίζω πως τα λέει καλύτερα η Κατερίνα..)

Οπως και στα προηγούμενα μικρο-αφιερώματα που έχει κάνει έτσι και εδώ θα κινήθω στα ίδια..
Είμαι και εδώ λίγος ώστε να περιγράψω μέσα σε λίγες γραμμές τι έκανε ο Παύλος...
Η κληρονομιά του είναι κάτι το απίστευτο για τα Ελληνικά δεδομένα..
Η απήχηση του?Τεράστια...

Ας γράψω πολύ λίγα για το Παύλο...
Ετσι για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας..
Για περισσότερες πληροφορίες στο καταπληκτικό αυτό χώρο..

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε στις 20/7/1948,και ήταν δισέγγονος του Ζορμπά και ανηψιός της Ελλης Αλεξίου.

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1970 από τη Θεσσαλονίκη όπου είχε πάει για σπουδές στο Μαθηματικό. Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δελληγιαννίδη (κιθαρίστα των Olympians) και φτιάχνουν το ντουέτο "Δάμων και Φιντίας". Κυκλοφορούν το 7" "Το ξέσπασμα/Ο κόσμος τους" και συμμετέχουν με δύο κομμάτια στο δίσκο "Ζωντανοί στο Κύτταρο".

Στο Κύτταρο γνωρίζονται και με τα "Μπουρμπούλια" που έπαιζαν με τον Σαββόπουλο. Το ντουέτο ενσωματώνεται με τα "Μπουρμπούλια" και το νέο σχήμα (Π.Σ., φωνή, Παντελής Δελληγιαννίδης,κιθάρα, Νίκος Τσιλογιάννης, ντραμς, Βασίλης Ντάλας, μπάσο) βγάζει ένα 7", το "Ο Ντάμης ο ληστής" λογοκριμένο σε "Ο Ντάμης ο σκληρός". Μαζί είναι από το 1972 εώς το 1974.

Το 1976 μαζί με τους αδερφούς Σπυρόπουλους έφτιαξε το γκρούπ "Σπυριδούλα". Με αυτό το σχήμα δημιούργησε τον σημαντικότερο ίσως δίσκο στην περίεργη ιστορία του Ελληνικού rock το "Φλού". Αξίζει πιστεύω να σημειώσουμε πως για τον δίσκο αυτό ο Π.Σ. δεν υπέγραψε συμβόλαιο αλλά ένα "χαρτί" που έγραφε ότι αποποιείται πάσης οικονομικής απαιτήσεως από τον δίσκο. Η "Σπυριδούλα" υπέγραψε συμβόλαιο εκτελεστού με ποσοστό 4% .


Το 1979 κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου "Ο Ασυμβίβαστος" όπου και ερμηνεύει τα τραγούδια του soundtrack. Τον ίδιο καιρό πρωταγωνιστεί και σε μία ακόμη ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου με τίτλο "Αλδεβαράν" και με συμπρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πουλικάκο, η οποία προβλήθηκε μόνο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.


Η συνεχής αλλαγή συνεργατών σταματάει το 1980 όπου ο Π.Σ. καταλήγει σε ένα σχήμα που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί του μέχρι το τέλος, τους "ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΣ". Μαζί ηχογραφούν μιά σειρά σημαντικών δίσκων και με συνεχή παρουσία μέσω ζωντανών εμφανίσεων δημιουργούν τον μύθο ενός πραγματικού Ελληνικού rock συγκροτήματος, μακρυά από ερασιτεχνισμούς και μιμητισμούς. Το 1982 κυκλοφορούν το "Εν λευκώ" με αρκετές αναφορές στην εμπειρία του με την ηρωίνη (γιά άλλη μιά φορά αντιμετωπίζει προβλήματα λογοκρισίας. Με τα τραγούδια "Η" και "Ανταργκράουντ με στράς" για προτροπή στη χρήση ναρκωτικών και "Υστατη στιγμή" για προσβολή της δημοσίας αιδούς).


Το καλοκαίρι του 1990 ξαφνικά άρχισε να παραλύει το δεξί του χέρι. Οι γιατροί υπέθεταν πρόβλημα στα αγγεία, αλλά κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είχε. Αυτή η ιστορία τον έκανε ψυχολογικό ράκος. Το φθινόπωρο το συγκρότημα άρχισε τις συνηθισμένες του εμφανίσεις στο ΑΝ. Ο Παύλος άρχισε να εμφανίζεται με το χέρι δεμένο.


Το απόγευμα της 6 Δεκεμβρίου(..τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτη τη ζωή,6 Δεκεμβρίου έφυγε και ο Αλέξανδρος) πέθαινει άπο χρήση ηρωίνης.


Αυτο που ακολούθησε του Θανάτου του Παύλου ήταν πραγματίκο καταπληκτικό..


Χαρακτήρισαν τον Παύλο ενα ''πρεζάκι πολυτελείας''(..στα εξάρχεια ήταν τι θα του λέγαν?),
και ως κάκο πρότυπο για τη νεόλαια.


Το να ασχολήθεις βέβαια με τέτοια πράγματα είναι το λίγοτερο αφελές..
Μεγάλωσαν γενιές και γενιές με το Παύλο...και θα μεγαλώσουν και άλλες πολλές...


Και επειδή ήταν κακό σαν πρότυπο έβγαζε και τέτοια κομμάτια όπως το απο κάτω...



Δεν νομίζω πως μπορώ να πω άλλα λόγια...
Η καρδια μας όσο θα χτύπαει θα έχει και τους δικους του παλμούς...
Παλμούς γεμάτο δύναμη για ζωή...


Υ.Γ. Η μαλακία της τηλεόρασης έχει περάσει και στα blog...ηρεμήστε λίγο ρε...θα φάτε ξύλο απο το ίδιο σας το Pc με αυτά που γράφετε..

Υ.Γ.2 Ημέρα ποίησης χθες..και μία καταπληκτική εκμομπή έκανε αφιέρωμα σε ποιήματα που έχουν μελοποιηθει..
Ας απαντήσει η Κατερίνα για μένα...

Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω ''ποιητής''
Μην κλειστώ στο δωμάτιο ν'αγναντεύω τη θάλασσα
κι απολησμονήσω.
μην κλέισουν τα ράματα στις φλέβες μου κι απο θολές αναμνήσεις
κι ειδήσεις της ΕΡΤ μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις.
Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε για να με χρησιμοποιήσει.
Μη γίνουν τα ουρλιαζτά μου μουρμούρισμα για να κοιμίζω τους δικούς μου.
Μη μάθω μέτρο και τεχνική και κλειστώ μέσα σ' αυτα για να με τραγουδήσουν.
Μην πάρω μεγάλα κιάλια για να φέρω πιο κοντά τις δολιοφθορές
που δε θα παίρνω μέρος...
Μη με πιάσουν στη κούραση παπάδες και ακαδημαικοί και πουστέψω
Έχουν όλους τους τρόπους αυτοί και την καθημερινότητα που σηνιθίζεις..
ΟΛλοι έτσι παν..σκυλιά μας έχουν κάνει να ντρεπόμαστε την αργία
περήφανοι για την ανεργία
Έτσι είναι.
Μας περιμένουν στην γωνιά..καλοί ψυχίατροι και κακοί αστυνόμοι..
...........................................
...........................................


Γεμίσαμε ποιητές σε αυτή τη χώρα...γεμίσαμε τραγουδιστές...γεμίσαμε τέχνη....να τη χαίρονται τη τέχνη τους..οχι ευχαρίστω δε θα πάρω...


Α ρε Νίκολα...
Α ρε Κατερίνα..
Α ρε Παύλο...
Μόνο εσείς να υπήρχατε...να σας βλέπαν και να ντρεπόντουσαν για αυτά που λένε...
Να τους μαθαίνατε και να μας μαθαίνατε όλους...


Α ΡΕ ΠΑΥΛΟ...Α ΡΕ ΠΑΥΛΟ

24 σχόλια:

Ανώνυμος 23 Μαρτίου 2009 στις 12:01 π.μ.  

Ετσι τον λένε όντως.
..Αυτος που πεθανε απο πρεζα..

λεπτομερειες δεν ξερω

εγω εδω υποκλινομαι

http://www.youtube.com/watch?v=wXumDIwIjd8

και σε ολα τα άλλα
ειμαι μικρη για να μιλησω για ΤΟΝ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟ

ακουω και καταλαβαινω, εστω και λιγα
καλο βραδυ

anna 23 Μαρτίου 2009 στις 12:19 π.μ.  

Να είσαι καλά!!!Απόψε μ' έκανες και έβγαλα όλα τα δάκρυα που τόσο καιρό κρύβω κι'απο τον εαυτό μου!!!Αγαπημένοι όλοι!!!Ο Παύλος η Κατερίνα ο Νικόλας!!!Άνθρωποι μωρέ όχι "ανθρωπάκια"!!!Και δε χρειάζεται να είσαι μαθουσάλας για να τους ξέρεις!!!!

Artistz 23 Μαρτίου 2009 στις 12:54 π.μ.  

''..Και ο μήνας 9 ας πάει να φάει τα μούτρα της και τούτη η γενιά..''

''θα άναβα έναν αργιλε να μαστουριαζαν ολιο,δαιμονια,καλικατζαροι μαζι και αρχιδιαβόλοι...''

Το part 3 λένα..και εδω όμως μίλαμε για αποκαθιλωση..αποκαθίλωση..μαγεία..

...''ΣΙΓΑΝΑ ΠΟΤΑΜΑΚΙΑ....''


Anna τι να πω για αυτό που εγραψες..?τι να πω?..σε μια φράση όλα όσα ειπες..''Άνθρωποι μωρέ όχι "ανθρωπάκια"!!!..

Ανθρωποι ρε γαμώτο..ανθρωποι..ανθρωποι..
αφιερωμενο εξαιρετικα γιατί με συγκινησες τρελά..

σε αυτη την εκτελεση ειδικά...

http://www.youtube.com/watch?v=hE26-JQe0D8&feature=related

Ελενα καπακιώτου 23 Μαρτίου 2009 στις 8:33 π.μ.  

Άξιοι!!! και οι τρεις... νασαι καλα που σε εχουμε να μας ζωντανευεις και να μας ταξηδευεις...

καλη σου μερα

Ανώνυμος 23 Μαρτίου 2009 στις 11:30 π.μ.  

Πολύ καλή η αναρτησή σου. Μία απορία έχω όμως γιατί όσοι δεν θέλουν να συμβιβαστούν καταλήγουν στα ναρκωτικά είτε σκληρα είτε μαλακά ; Αυτό βέβαια δεν αλλάζει καθόλου την καλλιτεχνική αξία κάποιου ούτε την καλλιτεχνική προσφορά του. Αυτή την απορία την έχω από παλιά, από το σχολείο,γιατί έπρεπε όσοι άκουγαν Σιδηρόπουλο να κάνω και μπάφους ; Ποτέ δεν το κατάλαβα. Μ΄αρέσει ο Σιδηρόπουλος και η Γώγου και ο Άσιμος αλλά γουστάρω να τους ακούω νηφάλια κι όχι μαστουρώνοντας νομίζοντας πως αντιστέκομαι στο κατεστημένο ! Ξέρω δεν έχει σχέση με την αναρτηση σου απλά έτσι μου ήρθε. Φιλιά

Laplace 23 Μαρτίου 2009 στις 11:49 π.μ.  

ΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟ?
μυθος....
απλα μυθος..

με το:Η μαλακία της τηλεόρασης έχει περάσει και στα blog...ηρεμήστε λίγο ρε...θα φάτε ξύλο απο το ίδιο σας το Pc με αυτά που γράφετε..

ΕΛΙΩΣΑ ΡΕ ΦΙΛΕ..πεθανα..χαχα

καλη εβδοαμαδα

mariw 23 Μαρτίου 2009 στις 1:52 μ.μ.  

Άνθρωποι, που μόνο η σκέψη τους φτάνει να σε κάνει να συγκινηθείς. Υπέροχοι άνθρωποι. Δυστυχώς έφυγαν νωρίς, αφού άφησαν τα πάθη τους να τους νικήσουν. Ίσως πάλι έτσι να έπρεπε να γίνει, ίσως αν δεν έφευγαν έτσι νωρίς να μην ήταν τόσο σπουδαίοι, να τους είχε υποτάξει η καθημερινότητα και να έχαναν τον εαυτό τους (και υπάρχουν τόσα παραδείγματα, δυστυχώς!).

Ανώνυμος 23 Μαρτίου 2009 στις 2:53 μ.μ.  

Θυμάμαι τότε στην πόρτα που πήγαμε για το live είχαν βάλει και χαρτάκι...
"Παύλο μας άφησες νωρίς".

Lefki 23 Μαρτίου 2009 στις 3:51 μ.μ.  

Ο Παύλος, και οι άλλοι, έφυγαν. Νομίζω από επιλογή τους. Ζούσαν και φευγάτοι έτσι κι αλλιώς. Μα πώς να μην το κάνουν? Άνθρωποι ευαίσθητοι όλοι και με ταλέντα μοναδικά. Πώς να συμβιβαστούν με όλα αυτά που τους πληγώνουν?
Αν είσαι λίγο γαϊδούρι, σαν κι εμάς, που υπομένουμε στωικά ή ακόμα και πεισματώνουμε τότε τη βγάζεις τη ζωή. Αν όμως αυτό δεν το μπορείς... Δεν θέλω να δικαιολογήσω τίποτα εννοείται. Να εξηγήσω προσπαθώ.

mnisikakos 23 Μαρτίου 2009 στις 6:55 μ.μ.  

1. "Πρέζες, υπάρχουν πολλές, η ηρωϊνη σκοτώνει, αυτή είναι η μόνη διαφορά!"--O Παύλος εκτός απο νούμερο ένα μορφή ήταν και γείτονας..λόγω ηλικάς δεν πρόλαβα ποτέ να τον πετύχω sτην πόρτα ;) Καλλιτέχνης με τεράστια επιρροή κάτι που μαρτυρούν όλα τα σύγχρονα ελληνικά ροκ συγκροτήματα (αυτές οι Τρύπες τον έχουν ξεσκίσει!-σορυ ARTISZ!)

2.και εγώ ακούω Σισδηρόπουλο αλλά δεν κάνω μπάφους, και γαιτί να το ρίξεις στην πρέζα μια ζωή έχεις να περάσεις όχι 100, δεν έχεις άλλη ευκαιρία - πεθαίνεις παπαλα!

3. (θέλω την είδηση--marmari85@yahoo.gr)

Artistz 24 Μαρτίου 2009 στις 12:52 π.μ.  

Συμπληρωσατε ο καθενας με το δικο του τροπο(..και αυτή ειναι η ουσία)την ιστορία που έχει χαράξει ο Παύλος σε ολους μας..

Το πως έχει χαραχτει στη μνημη και στη καρδια του καθενα αυτό είναι αλλη ιστορία..

2 επισημανσεις μόνο..
Αθηνά(HappyHour)εγώ θα στο πω αλλιώς αυτό που λες..

Γιατί όσοι δεν ασχόλουνται με το τι γίνεται στη ζωή μας και αδιαφορούν, το ρίχνουν στη πρέζα του καναπέ?γιατί το ρίχνουν στα ναρκωτικά της τηλεόρασης?γιατι αποχαυνονωνται με το lifestyle και την εύκολη ζωή?
Ο Παυλος και δεν δικαιολογω τις επιλογες του ,γιατί δεν ειναι σωστο να κρίνω εναν ανθρωπο που αυτή τη στιγμη πετάει στον ουρανό..ακολουθησε εναν δρόμο ο οποιος είχε ΠΛΗΡΗ αυτογνωσία που θα τον οδηγουσε..και ο ιδιος έκανε τα παντα να αποτρέψει όλα τα παιδιά απο τη χρηση ναρκωτικών και πόσο μαλλον της ηρωίνης..
Εχεις δει τη συνεντευξη του που μιλάει για τα ναρκωτικά?θα τη βρω αν δεν την εχεις δει και θα στη στείλω..
Υπαρχουν χειροτερα ναρκωτικά απο την ηρωινη..και αυτό λεγεται αδράνεια..Τουλαχιστον ο Παυλος ξεσηκωσε χιλιαδες παιδια και τα έβαλε να σκεφτουν..
Οσο για το αλλο που λες,για αυτους που επιναν μπαφους για να τον ακουσουν,για μενα είναι αλλη μια καταστροφη των Μ.Μ.Ε. που φρόντισαν να μιλησουν για το αδυνατο κομματι του Παυλου ωστε να τον αποκρυσταλλώσουν απο την συνειδηση του νέου..
Πειραζει το εν γενει συστημα, τα παιδιά και οι μεγαλυτεροι αν θες να
σκέφτονται αυτό που έβγαζε ο Παυλος..
Αποτελουσε και Αποτελει προβλημα ο νεος να δρα και να σκεφτεται επαναστατικά,με το τροπο που εδειξε ο Παυλος(..και ο Νικολας και η Κατερινα βέβαια..)

Σε μεγαλο βαθμό το πετυχαν δυστηχως..μόνο και μόνο που υπήρχαν παιδια που επιναν επειδη επινε ο Παυλος αυτό δειχνει τη ποιοτητα που μας διακρινει στο να ξεχωρισουμε τη διαφορετικοτητα απο την επαναστατικοτητα και τη καταστροφή..

Artistz 24 Μαρτίου 2009 στις 1:06 π.μ.  

mariw συμφωνώ εν μερει με αυτά που λες..ισως να ταν γραφτό να φυγουν ετσι..ξέρεις τι πιστεύω όμως?
Εαν υπηρχαν και επιβιωναν μέσα σε αυτό το απίστευτο κολαστηριο τώρα θα ήταν πρώτοι στο δρόμο..ΗΤΑΝ οι μοναδικοι απο μια γενιά μουσικών και καλλιτεχνων(..τη ηλίθια λεξη ρε γαμώτο..)οι οποιοι ήταν μπροστα ακόμα και στα πιο μικρα..Η Κατερινα ετρεχε σε δικαστηρια αλλοδαπών να υπερασπιστει μεταναστες που τους πιάναν να πουλάνε ρολόγια στο δρόμο,και τους πηγαιναν για απέλαση..μπορεις να τη σκεφτεις τι θα εκανε τώρα?..το ιδιο και ο Παύλος και ο Νικόλας..ξέραν οτι το τραγουδι και το ποιημα απο μονο του δεν φερνουν την ανοιξη..και εγιναν ενα με το δρόμο..αυτό σημαινει ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΚΑΙ ΒΟΗΘΑΩ ΤΟ ΚΟΣΜΟ..Τωρα έχουμε τους μεταμοντερνους και ηλίθιους καλλιτεχνάδες(..ναι αυτοί λεγονται καλλιτεχνες)οι οποιοι γράφουν κάτι και σου λένε προσφέρω με τη τέχνη μου..Αστεια πραγματα..τα βλέπει η Κατερινα και γελά..και ο παυλος θα γελα με τη καταντια των μουσικών που δεν εχουν βγει μπροστα ΠΡΩΤΟΙ να υποστηριξουν την νεολαια και να γινουν μπροσταρηδες στον αγωνα τους..κλεινονται σε ενα live και αυτό ήταν..λιγοι βοηθανε πραγματικά..πολλοι λίγοι..

Πες με και πειτε με κολλημενο με την τριαδα(Π.Κ.Ν.)αλλά πιστευω πως η ζωή τους και ο θανατος τους είναι οτι πιο συμβολικο εχει να επειδείξει η καθημερινοτητα μας σημερα..ειδικα ο θανατος τους με το τροπο που εγινε για το καθενα χρίζει πραγματικά τεραστιας συζήτησης..

Artistz 24 Μαρτίου 2009 στις 1:23 π.μ.  

''Παυλο μας αφησες νωρις..''..τι να πω εγω τώρα mpinelikomistress?..τι να πω που με εστειλες με αυτό που εγραψες?
να σαι καλά..

Λευκή θα συμφωνήσω απολυτα..απολυτα όμως και με τα σχολια απο πανω αυτό που εσυ γράφεις σε 2 λεξεις το γράφω εγω σε 1000..Ειναι μεγαλο πραγμα να συμβιβαζεσαι με τα πάθη σου και τις αναγκες σου..και οι 3 δεν συμβιβαστηκαν με το επιφανειακο και με το ψευτικο..φρόντισαν ομως και εδω ειναι η ΜΑΓΕΙΑ να δειξουν σε ολους τους αλλους το δρόμο της ελευθεριας και της ανθρωπιας που αυτοι δεν βρίσκαν..και το μεταφεραν με το πιο συγκλονιστικο τροπο..και να θες το μεταφεραν και με το τροπο που εφυγαν(..και πιστευω πως καταλαβαινεις πως το εννοω..)

Πρεζες υπάρχουν πολλες..η ηρωινη σκοτωνει μπαμ και κάτω..υπαρχουν και αλλες που σκοτωνουν σιγα-σιγα..πιο βασανιστικα..που σε αιχματωλιζουν για ολη σου τη ζωη..που σου χαλανε το μυαλο καθημερινα και σε οδηγουν σε βεβαιο θανατο(..οχι σωματικο)..αλλα ψυχικο..ξερεις ποσοι ζωντανοι-νεκροι κυκλοφορουν αναμεσα μας?χιλιαδες-εκαττομυρια..που αργοπεθαινουν σιγα σιγα..και δυστηχως περνουν και αλλους μαζι..που τους μαθαινουν το ιδιο πραγμα..

Εθιξες μεγαλο ζητημα με τις ΤΡΥΠΕΣ..Πω πω..θα γράφω 3 ωρες αν αρχισω..για να μη σε κουρασω..πιστευω πως όλοι οι Ελληνες τραγουδιστες και ολα τα συγκροτηματα έχουν ενα ακορντο εστω απο τη κιθαρα του Παυλου..και πως να μην έχουν αλλωστε..
Επειδη με τις Τρυπες εχω κανει μεταπτυχιακο η γνωμη μου ειναι πως φρόντισαν να κρατησουν τη σπιρταδα που εβγαζε ο Παυλος στα live..και το καταφεραν(..και το λέγαν κιολας για το Παυλο,πως ειναι επιρροη τους δε το κρυψαν)..
Με τα 9 πληρωμενα τραγουδια και μετα οι Τρυπες απέκτησαν προσωπικο ήχο με επιρροες κυριώς απο τη βρετανία..μεχρι που βγηκε το ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ που τον θεωρω ως ενα απο τους 3 πιο ολοκληρωμενους δισκους που έχω ακουσει..και δεν ειναι τυχαιο πως το γερμανικο ποπ και ροκ(..το πιο δημοφιλες ροκ περιοδικο)το εβγαλε ως ενα απο τα καλυτερα cd που βγηκαν απο το 90 και μετα παγκοσμια..τελοσπαντων μεγαλη κουβεντα που θα την αναλυσουμε καποια στιγμη..

Για το τελευταιο θα τα πουμε στο e-mail..φιλιά!

Artistz 24 Μαρτίου 2009 στις 1:25 π.μ.  

και εννοω οτι εχω κανει μεταπτυχιακο με τις τρυπες με τόσο που εχω ασχοληθει μαζι τους ακουγωντας τους και βλεπωντας τους..

Ανώνυμος 24 Μαρτίου 2009 στις 9:28 π.μ.  

Καλημέρα Artistz !
Νομίζω ότι ειδικά για το Σιδηρόπουλο,γιατί αυτός προβάλλεται περισσότερο, δεν προβάλλεται τόσο πολύ το κομμάτι με τα ναρκωτικά. Ίσα ίσα νομίζω ότι είναι κάτι σαν κοινό μυστικό. Αυτό που προβάλλεται,πάντα κατά τη γνώμη μου, είναι μια ,ας πουμε, καλτ φιγούρα, ένας ροκάς, ένας επαναστάτης σαν άλλος Τζειμς Ντιν όμως, που απλώς έμπλεξε και χάθηκε νωρίς. Αυτό που λείπει, αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι η καλλιτεχνική του προσφορά, είναι η δημιουργία του. Προβάλλονται τα ίδια και τα ίδια τραγούδια και κυρίως αυτά που είναι πιο "πολιτικώς ορθά". Ας πούμε το τραγούδι "κρίμα το παιδί"(ναι έβαλα ηχεία) κάπου το ΄χε πάρει τ΄αυτί μου άλλα δεν του είχα δώσει σημασία.
Όσο για την αντίθεση μου με τις ουσίες είναι γιατί όπως είπαν κι άλλοι παράπανω αν ζούσαν τώρα αυτοί κάτι θα έκαναν,αν κι δεν είναι 100% σίγουρο. Και είναι κάτι σαν παράπονο γιατί περιμένει κανείς από τέτοιους φωτισμένους ανθρώπους να μην πέσουν στην παγίδα των ναρκωτικών, περιμένει να σταθούν απέναντι στο σύστημα που αντιμάχονται κι όχι να λυγίσουν. Απλά αναρωτιέμαι γιατί ;
Έχεις δίκιο ότι κι άλλα πράγματα σε αποχαυνώνουν όμως αυτό δεν αναιρεί τα υπόλοιπα. Ούτε το ένα είναι καλό ούτε το άλλο. Μεγάλη κουβέντα είναι αυτή για τις ουσιές,έχω πολλά να πω. Κάνε καμιά μέρα κάτι σχετικό.
Φιλιά

Ανώνυμος 24 Μαρτίου 2009 στις 9:50 π.μ.  

Να συμπληρώσω κάτι τελευταίο. Ο Σιδηρόπουλος έχει γίνει θρύλος το θέμα είναι γιατί έχει γίνει θρυλος ή για να τι θέσω καλύτερα τι πιστεύουν οι 15χρονοι όταν ακούν Σιδηρόπουλο ; Κατά τη γνώμη μου όχι πολλά, ακούγοντας το "να μ΄αγαπάς" ας πούμε ή τον "μπάμπη τον φλου" κάνοντας μπάφους στο σπίτι ένος φίλου σου δεν το βρίσκω ούτε αντικομφορμιστικό ούτε ριζοσπαστικό ούτε αντίσταση στο κατέστημενο. Με την κοινωνιολογική έννοια μάλλον αυτό είναι πια κατεστημένο δηλαδή είναι κάτι σαν must για να με κατάλαβουν και οι μικρότεροι.
Τα σέβη μου.

Artistz 24 Μαρτίου 2009 στις 10:26 π.μ.  

Καλημέρα Αθηνά.
Ειναι και αυτό που έγραψα λίγο πιο πάνω..
Οταν το βασικό μέσο δυστηχώς της εποχης(..δηλαδή η τηλεοραση)προβάλει εναν ανθρωπο ως προς μία του πλευρα είναι απολυτως λογικο τα παιδιά των 15-18 ετών που αποκτουν μουσική ταυτότητα τώρα στη ζωή τους να οδηγούνται λάθος..
Και ειχα χαρεί απιστευτα οταν στο alpha Η ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ αποκατέστησε πλήρως όλη την αληθεια και μιλησε με το σωστα κωδικα για το Παυλο..αλλά και εκει την εκμομπη φροντισαν να τη βαλουν την ώρα που όλοι μόνο στη τηλεοραση δεν ειναι..

Ειναι δυσκολο σε μικρά παιδια να τους αφομειωσεις μέσα στο νεανικο τους μυαλο την εννοια της επαναστικοτητας του Παυλου οπως τη παρουσιαζουμαι εδω όλοι μας..Τα παιδια θελουν κατι πιο επιφανειακο δεν θελουν να το ψαξουν οσο πρεπει..μετα το 18 ειναι το θεμα πως ωριμαζει αυτο μέσα τους..
Γινεται πλυση εγκεφαλου ρε Αθηνα σε όλα τα επιπεδα...εδω εμεις και δε μπορουμε να βρουμε μια ακρη..τα παιδιά θα βρουν?..
Εγω προσωπικα ακουγα Παυλο στα 15 μου και επαιζα μπαλα..δεν εχει να πει κατι πιο πανω απο τον αλλο που επινε μπάφους..αρκει οσο μεγαλωνε να ωριμαζε η ιδεα μέσα του οτι ο μπαφος δεν ειναι η αντιδραση της καθημερινοτητας,αλλα άλλο ενα πετραδακι να σταματησει να σκεφτεται παρωδικά..

Τη συνενετευξη θα στη στειλω το βραδυ να τη δεις..φιλιά!

zoyzoy 24 Μαρτίου 2009 στις 1:04 μ.μ.  

Να'σαι καλά Αντώνη που δίνεις μαθήματα στους νέους με τις υπέροχες αναρτήσεις σου.Οι περισσότεροι καλλιτέχνες ευαίσθητοι πέφτουν θύματα των ουσιών γιατί δεν μπορούν ν'αντέξουν την σκληρότητα της καθημερινότητας ζουν στο δικό τους κόσμο με τα πιστεύω και τις ιδέες τους και δημιουργούν μ'αυτές.Ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει την διαφορετικότητα και τους βάζει ταμπέλες.
Καλή σου μέρα!

Αυτόχθονας 25 Μαρτίου 2009 στις 10:15 π.μ.  

Έτσι είναι. Ότι καλό έχουμε εδώ στην Ελλάδα πρώτα το "ταμπελοποιούμε" και αν δεν πετύχει αυτό ύστερα το προβάλλουμε ως κάτι το φρικτό και το αφήνουμε να χαθεί.Είναι η συγκεκριμένη τακτική μας ρε παιδι μου.Πως να το κάνεις;

Κι όπως λέει κι από πάνω η ζουζου όταν άνθρωποι σαν τον Παύλο και τον Νικόλα δίνουν την ψυχή τους στον κόσμο και αυτός τους το ανταποδιδει με σκληρότητα και κακία πως να αντέξεις;

Καλό είναι πάντως να αποκαταστούμε την αλήθεια για αυτά τα πρόσωπα όσο μπορούμε σαν ελάχιστο φόρο τιμής κι εσύ φυσικά το κάνεις παρα πολύ καλά μέσα από τα post σου.

Άντε να μαθαίνουμε τίποτα κι εμείς οι νεότεροι!

Φοίβη 25 Μαρτίου 2009 στις 12:31 μ.μ.  

θα πατήσω στο στοίχο της Γώγου
που λέει ότι φοβάται μη γίνει ποιήτρια...
μακάρι να φοβόντουσαν κι άλλες...
μακάρι να είχαν την ευθιξία να μη δηλώνουν καλλιτέχνες, ποιήτριες…
Έλεος πια, με τις κατσίκες και τους τράγους του χώρου…
Αλλά έτσι είναι! σ αυτή τη χώρα, ότι δηλώσεις είσαι…
Δηλώνεις Πρωθυπουργός? είσαι !
Δηλώνεις Εθνικός Στάρ? Είσαι!
…………………………………..
(μια διευκρίνιση από τα έσω)
όταν ο Παύλος εγκατέλειψε τον ηλίθιο κόσμο μας , σύντροφός του ήταν , η δημοσιογράφος Μυρτώ Κ.
ήμασταν μαζί στο ραδιόφωνο.
Ο Παύλος ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ .
Δεν πέθανε…


Μagdaleina

Artistz 25 Μαρτίου 2009 στις 1:28 μ.μ.  

Ελένη μου εχεις απόλυτο δικιο..
Οταν κάποιον δεν θες να τον ενταξεις στο κόσμο βάζεις μία ταμπελίτσα για να τον ακολουθει..
Οπως γίνεται και στις μερες μας για τον καθενα..Ολοι εχουμε μια ταμπελα..
Η διαφορετικοτητα τους ήταν το εφαλτηριο για πολύ κοσμο να τους αγαπήσει πραγματικά..
Η Σκληροτητα που βιωνουν πολυ ανθρωποι απο τη καθημερινοτητα μας είναι δειγμα γραφης της ποιοτητας που διακατέχει το καθένα απο εμάς..
Κανενας ποτε δεν προσπαθησε να μπει στην ψυχοσηνθεση και των 3 ανθρωπων..τους κολλησαν μια τεμπελα και τους ερμαιους στο στόμα του καθένα..
Φροντισαν ομως να τους βάλουν ολους στη θεση τους..και να ντρεπονται για τα λογια που είπαν..

Και θεωρησαν το τρόπο που εφυγαν απο τη ζωη ως ενδειξη αδυναμιας..
Δεν θα το σχολιασω..εαν θεωρηθει αδυναμια μία τετοια πράξη τότε το να ζεις σε τετοιο κοσμο χωρις να προσπαθεις να κανεις τίποτα τι είναι?
φιλιά Ελένη μου..να σαι καλά.

Οδυσσέα η αληθεια υπάρχει..απλά δεν τους βολευει να βγαινει προς τα εξω..
Νιωθουν οτι εαν ο νεος ανθρωπος βαδίζει με αυτά θα χασουν πολλους απο τη στάνη που θέλουν να φτιάξουν..

Ελα μου όμως που απέξω υπάρχουν λυκοι και μάλιστα τόσο δυνατοι που μπορουν να βαλουν τα πρόβατα(..ολους εμας δηλαδη)στο σωστό δρομο..και μαλιστα χωρίς να τους φοβόμαστε..καλυτερα παρέα με λυκους παρά με άχρηστους τσοπάνηδες..περιμενω νεα σου Οδυσσέα..

Artistz 25 Μαρτίου 2009 στις 1:45 μ.μ.  

Magdalenia το ποιημα της Κατερινας δεν μπηκε τυχαία..εχω βαρεθει όλο τον συρφετο των καλλιτεχνάδων που κατακλυζουν τηλεοραση,ραδιοφωνο και blog βέβαια..
Βεβαια να σου πω κάτι?
Αν μιλήσουμε για τέχνη την σημερον ημέρα τότε ΝΑΙ οι συγκεκριμενοι είναι άξιοι εκπροσωποι της..Η τεχνη την σήμερον ημερα ειναι τόσο επιφανειακη και επίπλαστη που χανεις κυριολεκτικα το μυαλο σου..
Θα γράψω και εγώ ενα ποιημα τωρα θα βγώ να πω οτι ειμαι καλλιτεχνης και τελείωσε..

Λιγοι μπορουν να σηκώσουν με τη πενα τους την καθημερινοτητα στο δρόμο..και αυτοι είναι πρώτοι στο δρόμο πρωτου καν ξημερώσει..
Λιγοι αφουγκράζονται το παλμό και τους χτυπους της νεολαίας,και αυτοί ειναι ανάμεσα στη νεολαια και παλεύουν μαζί τους..

Εμεις εδω στην Ελλάδα εχουμε τους καλλιτεχνες και τους λόγιους της τεχνης να μας το παίζουν ιστορία...
Που το μοναδικο που κάνουν ειναι να γραφουν και να το διαλαλουν μετα..που η καθημερινοτητα τους δεν αγγίζει ουτε καν σε αυτά που γραφουν..
Η τεχνη του σημερα είναι να λες τι εισαι και να ζητας απο τον αλλο να το δεχτει..τοτε ΝΑΙ ολοιι αυτοι ειναι αξιοι εκπροσωποι της τεχνης και της κουλτουρας τους..
Που είναι όλοι αυτοι σε ολα αυτά που γίνονται?που είναι?αντε γραφω ενα ποιημα και ενα τραγουδι και έδειξα πως με τη τεχνη μου αντιστέκομαι?
Που είναι όλοι αυτοί που μιλάνε μεσα απο τη ποιηση τους(..τρομαρα τους)για την ΑΝΘΡΩΠΙΑ οταν δεκαδες μεταναστες πεταγονται σε ρυάκια και δολοφονούνται σα το σκυλί στο αμπέλι(μόμο 3 την προηγουμενη εβδομάδα)?που ειναι ολοι τους να βγουν μπροστα και να στηριξουν τη νεολαια και να διεκδικησουν παρέα μαζι τους?
Εαν εξαιρεσω καποια φωτεινα παραδειγματα,και θα πω για τους ΧΑΙΝΗΔΕΣ οι οποιοι πραγματικα τα παιδια οπου βρεθώ και οπου σταθω τους βλεπω μπροστά μου κανενας τους δε νοιαζεται επι της ουσίας να βγει μπροστα..
Και κλεινονται μεσα απο τη λεξη ΤΕΧΝΗ και λενε πως προσφερουν..
Τι σημαινει η λέξη προσφερω θα μας πουν όμως?ετσι για να εχω καλο ερωτημα..

Για αυτο που εγραψες για το Παυλο ειλικρινα ειναι ενα απο τα πραγματα που θελει ψαξιμο οσο και να ακουγεται χαζό..
Πέθανε η αυτοκτόνησε?
Απο οποια πλευρά και να το δεις υπάρχει βάση..
Εγω θα το πω ετσι οπως το σκεφτομαι..
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ..

Φιλια magdalenia...

Unknown 25 Μαρτίου 2009 στις 6:17 μ.μ.  

αντώνη έκανες πολύ καλά και το ανέβασες για να μαθαινουμε και να μην ξεχνάμε....
έγω που είμαι τις γενιάς εκείνης
όταν τρέχαμε να ακουσουμε τον παυλο και τους άλους τον μεγάλο τον ασιμο...κλπ είμασταν στιγματισμένοι απο τους δήθεν και τους έτσι.....
αυτοί οι μεγαλοι που δυστυχώς έγυγαν είχαν ένα μοναδικο εκτος των άλλων προσόν...
είχαν θάρρος..και τα τραγούδια τους ήταν η πραγματικότητα η αλήθεια.....
και τι έγινε μετα απο τόσα χρόνια
πέσαμε στις πάολες και στις μπεζεντάκους...και σε όλα τα τραβεστί...ουστ τα κοπροσκυλα
καμιά φορά αναρωτιέμαι μήπως νταν τυχεροι που εγυγαν κάποιοι...

γειά σου αντώνη νάσαι καλα

Artistz 25 Μαρτίου 2009 στις 7:41 μ.μ.  

Γεια σου Παναγιώτη.
Το κακο δεν είναι οτι υπάρχουν Παολες και Μπεζεντακουδες..το κακο ειναι οτι υπάρχει κοσμος και τις δινει αξία..δινουν αξία και δοξα(..χρήμα κοινώς)σε ενα συρφετο τραγουδιστακων,πλουτιζουν αυτές και οι νταβάδες τους,και λενε όλοι..''αυτή ειναι η μουσική του Ελληνα..τσιφτετελακι,μπουζουκακι..πρεπει να ξεδινει ο ελληνας..''και ξεδινει κανωντας τα μηδενικά νουμερα..τους βλεπει μετα με τις βιλαρες του οταν αυτος πειναει και δε λεει τιποτα..και συνεχιζει να δίνει αξια στα καλλιστεια μουσικης..
Αυτο που ειπες ειναι το πιο σημαντικο..τραγουδησαν την αληθεια με θαρρος και πυγμη,και βγαλαν τα στηθια τους μπροστα χωρις να τους νοιαζει καθολου τι θα πουν για αυτους..
Ευτυχως να λες που υπαρχουν ακομα ανθρωποι που δεν ξεχνανε και φροντιζουν να μας κανουν ηπερηφανους που τους μαθαμε και μεγαλωσαμε με αυτους..
Πολυ ζηλευω ολη τη γενια που μεγαλωσε πλαι τους..που τους ειδε..που τους ακουσε..που μοιραστηκε τον ιδιο αερα μαζι τους..
Εναν αερα τοσο διαφορετικο..που φανταζει ουτοπια στις μερες μας.
Γεια χαρά

Επόμενη Στάση:ΒΟΥΛΗ

Επόμενη Στάση:ΒΟΥΛΗ

ΕΒΑΛΑΝ ΚΡΥΦΗ ΚΑΜΕΡΑ...

  © Blogger template 'Ultimatum' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP